Lengyel | Német |
---|---|
wieniec noun kolisty przedmiot albo kilka przedmiotów nawleczonych na coś, związanych lub splecionych, kilka osób lub zwierząt ustawionych na kształt koła | der Kranz [des Kranzes; die Kränze]Substantiv |
wieniec noun wiązanka w kształcie kręgu upleciona z kwiatów, liści, gałązek lub kłosów | der Kranz [des Kranzes; die Kränze]Substantiv |
wieniec adwentowy (kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wywodzący się z tradycji niemieckiej wieniec z cetyny (zwłaszcza z jedliny, świerczyny), z czterema świecami, które zapala się kolejno w każdą niedzielę adwentu, ozdobiony wstążkami, symbolizujący przygotowanie i nadzieję; noun | der Adventskranz [des Adventskranzes; die Adventskränze]Substantiv |
wieniec laurowy (historia, historyczny, historycznie) wieniec z liści wawrzynu będący nagrodą za zwycięstwo w równej walce; noun | der Lorbeerkranz [des Lorbeerkranzes; die Lorbeerkränze]Substantiv |
wieniec laurowy noun symbol zwycięstwa lub wybitnych osiągnięć mający kształt wieńca laurowego (1.1); | der Lorbeerkranz [des Lorbeerkranzes; die Lorbeerkränze]Substantiv |
wieniec zębaty noun | der Kranz [des Kranzes; die Kränze]Substantiv |
ozdrowieniec (medycyna, medyczny) (książkowy) osoba, która wraca do zdrowia po jakiejś chorobie noun | GenesenerSubstantiv |
trawieniec (zoologia, zoologiczny) (anatomia, anatomiczny) gruczołowa część żołądka przeżuwaczy, o gruszkowatym kształcie, tworząca czwarty przedział; noun | der Labmagen [des Labmagens; die Labmägen]Substantiv |