Polnisch-Deutsch Wörterbuch »

wieniec bedeutet auf Deutsch

PolnischDeutsch
wieniec noun
kolisty przedmiot albo kilka przedmiotów nawleczonych na coś, związanych lub splecionych, kilka osób lub zwierząt ustawionych na kształt koła

der Kranz [des Kranzes; die Kränze]Substantiv

wieniec noun
wiązanka w kształcie kręgu upleciona z kwiatów, liści, gałązek lub kłosów

der Kranz [des Kranzes; die Kränze]Substantiv

wieniec adwentowy (kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wywodzący się z tradycji niemieckiej wieniec z cetyny (zwłaszcza z jedliny, świerczyny), z czterema świecami, które zapala się kolejno w każdą niedzielę adwentu, ozdobiony wstążkami, symbolizujący przygotowanie i nadzieję;
noun

der Adventskranz [des Adventskranzes; die Adventskränze]Substantiv

wieniec laurowy (historia, historyczny, historycznie) wieniec z liści wawrzynu będący nagrodą za zwycięstwo w równej walce;
noun

der Lorbeerkranz [des Lorbeerkranzes; die Lorbeerkränze]Substantiv

wieniec laurowy noun
symbol zwycięstwa lub wybitnych osiągnięć mający kształt wieńca laurowego (1.1);

der Lorbeerkranz [des Lorbeerkranzes; die Lorbeerkränze]Substantiv

wieniec zębaty noun

der Kranz [des Kranzes; die Kränze]Substantiv

ozdrowieniec (medycyna, medyczny) (książkowy) osoba, która wraca do zdrowia po jakiejś chorobie
noun

GenesenerSubstantiv

trawieniec (zoologia, zoologiczny) (anatomia, anatomiczny) gruczołowa część żołądka przeżuwaczy, o gruszkowatym kształcie, tworząca czwarty przedział;
noun

der Labmagen [des Labmagens; die Labmägen]Substantiv