lekt németül
| Lengyel | Német |
|---|---|
| lekt (językoznawstwo, językoznawczy) (rzadki, rzadko używany) swoista forma mowy noun | LektSubstantiv |
| lektor noun | der Lektor [des Lektors; die Lektoren]Substantiv |
| lektor noun osoba czytająca teksty w programach radiowych | BundestagspräsidentSubstantiv |
| lektrownia na węgiel kamienny | |
| lektura (edukacja, edukacyjny) pozycja książkowa przeznaczona czytania i omawiania w toku nauczania danego przedmiotu szkolnego; noun | die Lektüre [der Lektüre; die Lektüren]Substantiv |
| lektura noun czynność czytania | die Lektüre [der Lektüre; die Lektüren]Substantiv |
| lektura noun to, co ktoś czyta lub będzie czytał | die Lektüre [der Lektüre; die Lektüren]Substantiv |
| lektyka noun łoże osłonięte baldachimem, ściankami i daszkiem; | Sänfte | TragsesselSubstantiv |
| adres poczty elektronicznej phrase | die E-Mail-Adresse [der E-Mail-Adresse; die E-Mail-Adressen]Phrase |
| akatalektyczny adjective | akatalektischAdjektiv |
| alektriomancja (ezoteryka) wróżba z piania koguta noun | AlectryomantieSubstantiv |
| antyelektrostatyczny (fizyka, fizyczny) zapobiegający odkładaniu się elektryczności statycznej, zapobiegający elektryzowaniu się adjective | |
| apoplektyczny adjective będący przejawem / następstwem apopleksji | apoplektisch [apoplektischer; am apoplektischsten]Adjektiv |
| apoplektyk noun osoba, która miała atak apopleksji lub jest zagrożona apopleksją | apoplektisch [apoplektischer; am apoplektischsten]Substantiv |
| bioelektryczny (fizjologia, fizjologiczny) dotyczący zjawisk elektrycznych w żywych organizmach adjective | bioelektrischAdjektiv |
| czytnik książek elektronicznych (informatyka, informatyczny) urządzenie z wyświetlaczem służące do wyświetlania tekstów zapisanych w formie cyfrowej; noun | E-Book-Lesegerät | E-Book-Reader | E-Reader | Lesegerät für elektronisch BuchSubstantiv |
| delektować się verb odczuwać przyjemność, rozkoszować się, zachwycać się | |
| delektować się czymś verb | genießen [genoss, hat genossen]Verb |
| dialekt (językoznawstwo, językoznawczy) swoista odmiana języka, właściwa dla pewnej społeczności, grupy społecznej lub pewnego terytorium; noun | der Dialekt [des Dialekt(e)s; die Dialekte]Substantiv |
| dialekt wysokopruski | |
| dialektolog (językoznawstwo, językoznawczy) badacz dialektów noun | DialektologeSubstantiv |
| dialektologia (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (językoznawstwo, językoznawczy) nauka o dialektach i gwarach; noun | die Dialektologie [der Dialektologie; —]Substantiv |
| dialektologiczny (językoznawstwo, językoznawczy) związany z dialektologią, nauką o dialektach i gwarach adjective | dialektologischAdjektiv |
| dialektyczny (filozofia, filozoficzny) związany z dialektyką, zgodny z zasadami dialektyki adjective | dialektischAdjektiv |
| dialektyka (filozofia, filozoficzny) teoria rzeczywistości postrzeganej jako ciągłe zmiany noun | die Dialektik [der Dialektik; —]Substantiv |
| dialektyzm (językoznawstwo, językoznawczy) cecha lub element językowy właściwe jakiemuś dialektowi wernakularnemu; noun | DialektismusSubstantiv |
| dielektryczny (fizyka, fizyczny) słabo lub w ogóle nie przewodzący ładunków elektrycznych adjective | dielektrischAdjektiv |
| dielektryk noun materiał, który bardzo słabo przewodzi prąd; | das Dielektrikum [des Dielektrikums; die Dielektrika]Substantiv |
| dyslektyczka | |
| dyslektyczny (psychologia, psychologiczny) (medycyna, medyczny) dotyczący dysleksji lub dyslektyka adjective | legasthenischAdjektiv |
| eklektyczny adjective będący zlepkiem kilku (często niespójnych) stylów, pojęć, poglądów | eklektisch [eklektischer; am eklektischsten]Adjektiv |
| elektor (historia, historyczny, historycznie) książę uprawniony do wyboru cesarza w Rzeszy (Niemieckiej); noun | ElektorSubstantiv |
| elektor noun | der Kurfürst [des Kurfürsten; die Kurfürsten]Substantiv |
| elektor noun ktoś powołany do wzięcia udziału w decydującym akcie wyborczym | ElektorSubstantiv |
| elektor noun wyborca | ElektorSubstantiv |
| elektorat noun ogół wyborców | die Wählerschaft [der Wählerschaft; die Wählerschaften]Substantiv |
| elektro- pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z elektrycznością | |
| elektrochemia (chemia, chemiczny) dział chemii fizycznej zajmujący się badaniem zależności między zjawiskami elektrycznymi a reakcjami chemicznymi; noun | die Elektrochemie [der Elektrochemie; —]Substantiv |
| elektrochemiczny adjective związany z elektrochemią, dotyczący elektrochemii | elektrochemischAdjektiv |
| elektrochirurgia (medycyna, medyczny) metoda chirurgiczna, w której do przecinania tkanek używany jest galwanokauter noun | die ElektrochirurgieSubstantiv |
