Német | Lengyel |
---|---|
der Dialekt [des Dialekt(e)s; die Dialekte] Substantiv | dialekt(językoznawstwo, językoznawczy) swoista odmiana języka, właściwa dla pewnej społeczności, grupy społecznej lub pewnego terytorium; narzecze(językoznawstwo, językoznawczy) mowa terytorialna, odmienna od języka standardowego; narzecze(językoznawstwo, językoznawczy) swoista odmiana języka; |
die Dialektik [der Dialektik; —] Substantiv | dialektyka(filozofia, filozoficzny) teoria rzeczywistości postrzeganej jako ciągłe zmiany |
dialektisch Adjektiv | dialektyczny(filozofia, filozoficzny) związany z dialektyką, zgodny z zasadami dialektyki |
Dialektismus Substantiv | dialektyzm(językoznawstwo, językoznawczy) cecha lub element językowy właściwe jakiemuś dialektowi wernakularnemu; |
Dialektologe Substantiv | dialektolog(językoznawstwo, językoznawczy) badacz dialektów |
die Dialektologie [der Dialektologie; —] Substantiv | dialektologia(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (językoznawstwo, językoznawczy) nauka o dialektach i gwarach; |
dialektologisch Adjektiv | dialektologiczny(językoznawstwo, językoznawczy) związany z dialektologią, nauką o dialektach i gwarach |
das Afrikaans [des Afrikaans; —] (aus niederländischen Dialekten entstandene Sprache der Buren in Südafrika) Substantiv | afrikaans(językoznawstwo, językoznawczy) język afrykanerski afrykanerski(językoznawstwo, językoznawczy) język z grupy germańskich, używany w południowej Afryce; |
das Afrikaans [des Afrikaans; —] (aus niederländischen Dialekten entstandene Sprache der Buren in Südafrika) Phrase | język afrykanerskiphrase |