koc németül
| Lengyel | Német |
|---|---|
| koc noun gruba tkanina, zwykle wełniana, najczęściej w kształcie prostokąta, służąca do okrywania w celu ochrony przed zimnem | Decke | WolldeckeSubstantiv |
| koc elektryczny noun okrycie z wkładem grzejnym zasilanym elektrycznie | Heizdecke | HeizkissenSubstantiv |
| kocanka plant name | die Strohblume [der Strohblume; die Strohblumen]plant name |
| kochajmy się jak bracia, rachujmy się jak Żydzi mimo że jesteśmy przyjaciółmi, niech każdy dba o własne interesy | |
| kocham Ciebie | |
| kocham cię | |
| kochanek noun mężczyzna utrzymujący stosunki seksualne bez wchodzenia w związek małżeński | Liebhaber | Geliebter | LoverSubstantiv |
| kochanie (rzeczownik odczasownikowy) od kochać noun | Liebe | LiebenSubstantiv |
| kochanie noun osoba ukochana | der Liebling [des Lieblings; die Lieblinge]Substantiv |
| kochanie interjection zwrot do osoby, której chce się okazać uczucie sympatii | der Liebling [des Lieblings; die Lieblinge]Interjection |
| kochanka noun kobieta pozostająca w nieformalnym związku seksualnym z mężczyzną | Liebhaberin | GeliebteSubstantiv |
| kochany noun osoba bliska, darzona miłością | die Liebe [der Liebe; —]Substantiv |
| kochany adjective taki, który jest darzony przez kogoś miłością | lieb [lieber; am liebsten]Adjektiv |
| kochany adjective taki, który jest komuś miły, bliski; związany z miłością, kochaniem, sympatią | geliebtAdjektiv |
| kochać verb być w kimś zakochanym | lieben [liebte; hat geliebt]Verb |
| kochać verb odbywać stosunek seksualny z kimś | Liebe machenVerb |
| kochać verb odczuwać miłość do kogoś | lieben [liebte; hat geliebt]Verb |
| kochać verb odczuwać odwzajemnioną miłość do kogoś | lieben [liebte; hat geliebt]Verb |
| kochać verb uwielbiać, darzyć kogoś wielkim podziwem | lieben [liebte; hat geliebt]Verb |
| kochać verb uwielbiać jakąś rzecz | lieben [liebte; hat geliebt]Verb |
| kochliwy adjective mający skłonność do łatwego zakochiwania się | amourösAdjektiv |
| koci należący do kota | |
| kociak (przenośnie, przenośnia) ładna dziewczyna o kokieteryjnym wyglądzie i zachowaniu noun | die Mieze [der Mieze; die Miezen]Substantiv |
| kociak noun młody kot | das Kätzchen [des Kätzchens; die Kätzchen]Substantiv |
| kocica (zoologia, zoologiczny) samica kota domowego noun | die Katze [der Katze; die Katzen]Substantiv |
| kocie oko (jubilerstwo, jubilerski) kamień szlachetny posiadający efekt kociego oka noun | das Katzenauge [des Katzenauges; die Katzenaugen]Substantiv |
| kocie łby (potocznie, potoczny) bruk z kamieni polnych, otoczaków; noun | das Kopfsteinpflaster [des Kopfsteinpflasters; die Kopfsteinpflaster]Substantiv |
| kocimiętka (botanika, botaniczny) Nepeta, bylina o białych, niebieskie, różowe lub liliowych kwiatach zebranych na szczytach łodyg; noun | KatzenminzeSubstantiv |
| kociokwik noun | der Kater [des Katers; die Kater]Substantiv |
| kocioł (technologia, technika, techniczny) urządzenie służące do podgrzewania cieczy (np. wody) noun | der Kessel [des Kessels; die Kessel]Substantiv |
| kocioł noun duże naczynie metalowe z pokrywą; | der Kessel [des Kessels; die Kessel]Substantiv |
| kocioł parowy noun urządzenie służące do wytwarzania pary wodnej; | der Dampfkessel [des Dampfkessels; die Dampfkessel]Substantiv |
| kociołek noun mały kocioł, garnek do gotowania nad ogniskiem | der Topf [des Topf(e)s; die Töpfe]Substantiv |
| kocić się (zoologia, zoologiczny) o samicach, zwykle kotów wydawać potomstwo verb | DachsjungesVerb |
| kocię noun młody kot | KatzenbabySubstantiv |
| kocur noun samiec kota | der Kater [des Katers; die Kater]Substantiv |
| Kocyt (mitologia grecka) jedna z rzek Hadesu; rzeka lamentu, nad której brzegami błądzą dusze nie pogrzebanych jeszcze zmarłych; noun | KokytosSubstantiv |
| kocz (dawniej, dawny) rodzaj czterokołowego resorowanego pojazdu konnego; noun | die Kutsche [der Kutsche; die Kutschen]Substantiv |
| koczkodan (zoologia, zoologiczny) Cercopithecus, niewielka afrykańska małpa; noun | die Meerkatze [der Meerkatze; die Meerkatzen]Substantiv |
| koczowisko noun obóz koczowników | das Feldlager [des Feldlagers; die Feldlager]Substantiv |
