Lengyel-Német szótár »

karakuł németül

LengyelNémet
karakuł (zoologia, zoologiczny) owca pochodzenia azjatyckiego, której jagnię ma sierść zwiniętą w charakterystyczne loki;
noun

das Karakulschaf [des Karakulschaf(e)s; die Karakulschafe]Substantiv

karakuły (odzieżownictwo) (potocznie, potoczny) futro ze skór jagniąt karakułów;
noun

das AstrachanSubstantiv