id németül
| Lengyel | Német |
|---|---|
| id (psychologia, psychologiczny) w psychoanalizie impulsywny komponent osobowości (jeden z trzech komponentów, obok ego i superego) noun | Es | IdSubstantiv |
| Ida noun imię żeńskie; | IdaSubstantiv |
| Idaho (geografia, geograficzny) stan w Stanach Zjednoczonych; noun | IdahoSubstantiv |
| idea noun myśl przewodnia; | die Idee [der Idee; die Ideen]Substantiv |
| idea noun pomysł | die Idee [der Idee; die Ideen]Substantiv |
| idealista (filozofia, filozoficzny) zwolennik idealizmu noun | der Idealist [des Idealisten; die Idealisten]Substantiv |
| idealistka (filozofia, filozoficzny) zwolenniczka idealizmu noun | die Idealistin [der Idealistin; die Idealistinnen]Substantiv |
| idealistka noun kobieta kierująca się wiarą w ideały, postępująca zgodnie z zasadami | die Idealistin [der Idealistin; die Idealistinnen]Substantiv |
| idealistka noun kobieta mająca skłonność do idealizowania rzeczywistości | Fantastin | SchwärmerinSubstantiv |
| idealistyczny (filozofia, filozoficzny) związany z idealizmem adjective | idealistisch [idealistischer; am idealistischsten]Adjektiv |
| idealistyczny adjective gorliwie służący wzniosłej idei | idealistisch [idealistischer; am idealistischsten]Adjektiv |
| idealizm phrase | der Idealismus [des Idealismus; —]Phrase |
| idealizować verb | idealisieren [idealisierte; hat idealisiert]Verb |
| idealnie adverb w sposób bliski ideałowi | das ideal [des Ideal(e)s; die Ideale]Adverb |
| idealny adjective taki, który ma cechy ideału, doskonały, bezbłędny | das ideal [des Ideal(e)s; die Ideale]Adjektiv |
| ideał noun doskonałość, najwyższy cel dążeń, pragnień | das Ideal [des Ideal(e)s; die Ideale]Substantiv |
| Idefiks | |
| idempotentność noun | die Idempotenz [der Idempotenz; die Idempotenzen]Substantiv |
| identyczność noun | die Identität [der Identität; die Identitäten]Substantiv |
| identyczny adjective dokładnie taki sam | identisch [identischer; am identischsten]Adjektiv |
| identyfikacja (książkowy) stwierdzenie czyjejś tożsamości, ustalenie jednakowości czegoś w porównaniu z czymś noun | die Identifizierung [der Identifizierung; die Identifizierungen]Substantiv |
| identyfikacja (psychologia, psychologiczny) (socjologia, socjologiczny) utożsamianie się osoby bądź grupy z wartościami i stylem innej osoby lub grupy noun | die Identifizierung [der Identifizierung; die Identifizierungen]Substantiv |
| identyfikacja (psychologia, psychologiczny) utożsamianie się z kimś, współodczuwanie; przeżywanie przez kogoś czegoś bezpośrednio jego niedotyczącego tak, jak ktoś inny, kogo to dotyczy naprawdę noun | die Identifizierung [der Identifizierung; die Identifizierungen]Substantiv |
| identyfikować verb ustalać kim lub czym coś lub ktoś jest | identifizieren [identifizierte; hat identifiziert]Verb |
| ideografia (językoznawstwo, językoznawczy) przedstawianie informacji za pomocą ideogramów noun | IdeographieSubstantiv |
| ideograficzny adjective związany z ideografią lub ideogramem | ideografischAdjektiv |
| ideogram (językoznawstwo, językoznawczy) znak graficzny, który pojedynczo może oznaczać określony przedmiot, ale też zależnie od kontekstu pewną ideę; nie informuje o wymowie; noun | das Ideogramm [des Ideogramms; die Ideogramme]Substantiv |
| ideolog noun twórca, teoretyk lub zagorzały propagator określonej ideologii | der Ideologe [des Ideologen; die Ideologen]Substantiv |
| ideologia noun system poglądów, idei jednostki lub grupy; wspólnota światopoglądów, której celem jest świadome dążenie do realizacji określonego interesu klasowego, grupowego lub narodowego | die Ideologie [der Ideologie; die Ideologien]Substantiv |
| ideologiczny adjective związany z ideologią, mający cechy ideologii | ideologisch [ideologischer; am ideologischsten]Adjektiv |
| ideowy adjective oddany określonej idei | ideell [ideeller; am ideellsten]Adjektiv |
| ideowy adjective związany z pewną ideą, ideologią | ideologisch [ideologischer; am ideologischsten]Adjektiv |
| idiolekt (językoznawstwo, językoznawczy) zbiór indywidualnych cech mowy danego rozmówcy; noun | IdiolektSubstantiv |
| idiom (językoznawstwo, językoznawczy) wyrażenie językowe, którego znaczenie jest swoiste, odmienne od znaczenia, jakie należałoby mu przypisać, biorąc pod uwagę poszczególne części składowe oraz reguły składni; noun | das Idiom [des Idiom(e)s; die Idiome]Substantiv |
| idiom (przestarzałe, przestarzały) (rzadki, rzadko używany) mowa, narzecze noun | die Ausdrucksweise [der Ausdrucksweise; die Ausdrucksweisen]Substantiv |
| idiomat noun | das Idiom [des Idiom(e)s; die Idiome]Substantiv |
| idiomatycznie adjective | idiomatisch [idiomatischer; am idiomatischsten]Adjektiv |
| idiomatyczny (językoznawstwo, językoznawczy) swoisty dla konkretnego języka, będący idiomem adjective | idiomatisch [idiomatischer; am idiomatischsten]Adjektiv |
| idiomatyzm noun | das Idiom [des Idiom(e)s; die Idiome]Substantiv |
| idiomowy adjective związany idiomem, dotyczący idiomu | idiomatisch [idiomatischer; am idiomatischsten]Adjektiv |
