Polska | Tyska |
---|---|
id (psychologia, psychologiczny) w psychoanalizie impulsywny komponent osobowości (jeden z trzech komponentów, obok ego i superego) noun | Es | IdSubstantiv |
Ida noun imię żeńskie; | IdaSubstantiv |
Idaho (geografia, geograficzny) stan w Stanach Zjednoczonych; noun | IdahoSubstantiv |
idea noun myśl przewodnia; | die Idee [der Idee; die Ideen]Substantiv |
idea noun pomysł | die Idee [der Idee; die Ideen]Substantiv |
idealista (filozofia, filozoficzny) zwolennik idealizmu noun | der Idealist [des Idealisten; die Idealisten]Substantiv |
idealistka (filozofia, filozoficzny) zwolenniczka idealizmu noun | die Idealistin [der Idealistin; die Idealistinnen]Substantiv |
idealistka noun kobieta kierująca się wiarą w ideały, postępująca zgodnie z zasadami | die Idealistin [der Idealistin; die Idealistinnen]Substantiv |
idealistka noun kobieta mająca skłonność do idealizowania rzeczywistości | Fantastin | SchwärmerinSubstantiv |
idealistyczny (filozofia, filozoficzny) związany z idealizmem adjective | idealistisch [idealistischer; am idealistischsten]Adjektiv |
idealistyczny adjective gorliwie służący wzniosłej idei | idealistisch [idealistischer; am idealistischsten]Adjektiv |
idealizm phrase | der Idealismus [des Idealismus; —]Phrase |
idealizować verb | idealisieren [idealisierte; hat idealisiert]Verb |
idealnie adverb w sposób bliski ideałowi | das ideal [des Ideal(e)s; die Ideale]Adverb |
idealny adjective taki, który ma cechy ideału, doskonały, bezbłędny | das ideal [des Ideal(e)s; die Ideale]Adjektiv |
ideał noun doskonałość, najwyższy cel dążeń, pragnień | das Ideal [des Ideal(e)s; die Ideale]Substantiv |
Idefiks | |
idempotentność noun | die Idempotenz [der Idempotenz; die Idempotenzen]Substantiv |
identyczność noun | die Identität [der Identität; die Identitäten]Substantiv |
identyczny adjective dokładnie taki sam | identisch [identischer; am identischsten]Adjektiv |
identyfikacja (książkowy) stwierdzenie czyjejś tożsamości, ustalenie jednakowości czegoś w porównaniu z czymś noun | die Identifizierung [der Identifizierung; die Identifizierungen]Substantiv |
identyfikacja (psychologia, psychologiczny) (socjologia, socjologiczny) utożsamianie się osoby bądź grupy z wartościami i stylem innej osoby lub grupy noun | die Identifizierung [der Identifizierung; die Identifizierungen]Substantiv |
identyfikacja (psychologia, psychologiczny) utożsamianie się z kimś, współodczuwanie; przeżywanie przez kogoś czegoś bezpośrednio jego niedotyczącego tak, jak ktoś inny, kogo to dotyczy naprawdę noun | die Identifizierung [der Identifizierung; die Identifizierungen]Substantiv |
identyfikować verb ustalać kim lub czym coś lub ktoś jest | identifizieren [identifizierte; hat identifiziert]Verb |
ideografia (językoznawstwo, językoznawczy) przedstawianie informacji za pomocą ideogramów noun | IdeographieSubstantiv |
ideograficzny adjective związany z ideografią lub ideogramem | ideografischAdjektiv |
ideogram (językoznawstwo, językoznawczy) znak graficzny, który pojedynczo może oznaczać określony przedmiot, ale też zależnie od kontekstu pewną ideę; nie informuje o wymowie; noun | das Ideogramm [des Ideogramms; die Ideogramme]Substantiv |
ideolog noun twórca, teoretyk lub zagorzały propagator określonej ideologii | der Ideologe [des Ideologen; die Ideologen]Substantiv |
ideologia noun system poglądów, idei jednostki lub grupy; wspólnota światopoglądów, której celem jest świadome dążenie do realizacji określonego interesu klasowego, grupowego lub narodowego | die Ideologie [der Ideologie; die Ideologien]Substantiv |
ideologiczny adjective związany z ideologią, mający cechy ideologii | ideologisch [ideologischer; am ideologischsten]Adjektiv |
ideowy adjective oddany określonej idei | ideell [ideeller; am ideellsten]Adjektiv |
ideowy adjective związany z pewną ideą, ideologią | ideologisch [ideologischer; am ideologischsten]Adjektiv |
idiolekt (językoznawstwo, językoznawczy) zbiór indywidualnych cech mowy danego rozmówcy; noun | IdiolektSubstantiv |
idiom (językoznawstwo, językoznawczy) wyrażenie językowe, którego znaczenie jest swoiste, odmienne od znaczenia, jakie należałoby mu przypisać, biorąc pod uwagę poszczególne części składowe oraz reguły składni; noun | das Idiom [des Idiom(e)s; die Idiome]Substantiv |
idiom (przestarzałe, przestarzały) (rzadki, rzadko używany) mowa, narzecze noun | die Ausdrucksweise [der Ausdrucksweise; die Ausdrucksweisen]Substantiv |
idiomat noun | das Idiom [des Idiom(e)s; die Idiome]Substantiv |
idiomatycznie adjective | idiomatisch [idiomatischer; am idiomatischsten]Adjektiv |
idiomatyczny (językoznawstwo, językoznawczy) swoisty dla konkretnego języka, będący idiomem adjective | idiomatisch [idiomatischer; am idiomatischsten]Adjektiv |
idiomatyzm noun | das Idiom [des Idiom(e)s; die Idiome]Substantiv |
idiomowy adjective związany idiomem, dotyczący idiomu | idiomatisch [idiomatischer; am idiomatischsten]Adjektiv |