Lengyel | Latin |
---|---|
unosić (dawniej, dawny) o uczuciach, doznaniach: kogoś owładnąć, ugłaskać, udobruchać, ułaskawić, ukrócić, ułagodzić, okiełznać, uśmierzyć, powściągnąć , zmiękczyć verb | afflōverb |
unosić verb dawać się przenosić, utrzymywać się na lub nad czymś | fluitōverb |
unosić verb dźwigać kogoś lub coś w górę, podnosić, wznosić, dźwigać, podciągać | animo [animare, animavi, animatus](1st) TRANS |
unosić verb utrzymywać na sobie, przenosić pewien ciężar, wytrzymywać jego nacisk | tulereverb |
unosić verb wzlatywać w powietrze | clīvusverb |
unosić verb zabierać kogoś, coś ze sobą; uchodzić z kimś, z czymś; zagarniać coś z sobą, porywać, ponieść, przenosić, zanosić na inne miejsce | rapiōverb |