Lengyel-Latin szótár »
tryb latinul
| Lengyel | Latin |
|---|---|
| tryb (językoznawstwo, językoznawczy) kategoria gramatyczna wyrażająca stosunek mówiącego do treści wypowiedzenia; noun | modus [modi]noun |
| tryb (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) molowa lub durowa wersja akordu, tonacji, lub gamy noun | modus [modi]noun |
| tryb noun procedura lub ustalony wariant jej wykonania | modus [modi]noun |
| tryb orzekający (gramatyka) jeden z trybów czasownika wyrażający neutralny lub obiektywny stosunek mówiącego do podawanych faktów; noun | indicativus [indicativa, indicativum]noun |
| tryb przypuszczający (gramatyka) jeden z trybów czasownika wyrażający przypuszczenie, wątpliwość, niezdecydowanie; noun | conditionalis [conditionalis, conditionale]noun |
| tryb rozkazujący (gramatyka) jeden z trybów czasownika wyrażający rozkaz, życzenie, prośbę lub przyzwolenie; noun | necessitāsnoun |
| tryb łączący (gramatyka) jeden z trybów czasownika, wyrażający m.in. życzenie, polecenie, możliwość, potrzebę lub wątpliwość; noun | coniunctivus [coniunctivi]noun |
| trybula (botanika, botaniczny) Anthriscus, rodzaj roślin należący do rodziny selerowatych, o wiotkich, pierzastych liściach przypominających nać pietruszki, o zapachu anyżku; noun | caerefolium [caerefoli(i)]noun scandix [scandicis]noun |
| trybun (historia, historyczny, historycznie) urząd cywilny w starożytnym Rzymie, utworzony w celu ochrony interesów obywateli, zwłaszcza plebejuszy; noun | tribūnus plēbisnoun |
| trybunat (historia, historyczny, historycznie) okres sprawowania urzędu trybuna rzymskiego noun | tribunatus [tribunatus]noun |
| trybunat (historia, historyczny, historycznie) urząd, godność trybuna rzymskiego noun | tribunatus [tribunatus]noun |
| trybunał (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) instancja orzekająca, kolegium sądowe; noun | tribunal [tribunalis]noun |
| trybunał (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) kolegium sędziowskie o szczególnych uprawnieniach noun | tribunal [tribunalis]noun |
| atrybut noun rzecz lub cecha typowa dla czegoś lub kogoś | attributum [attributi]noun |
| dystrybucja noun rozprowadzanie, rozdzielanie | dīvīsiōnoun |
| kontrybucja noun danina, podatek nakładany na pokonane w wojnie państwo albo okupowane terytorium | auxilium [auxili(i)]noun |
