Lengyel-Latin szótár »
rzec latinul
| Lengyel | Latin |
|---|---|
| rzec (książkowy) (przestarzałe, przestarzały) mówić, odzywać się, komunikować coś verb | aio [-, -]verb |
| rzec (książkowy) powiedzieć, odezwać się, zakomunikować coś verb | dico [dicere, dixi, dictus](3rd) |
| rzecz noun wytwór materialny, przedmiot | res [undeclined]noun |
| rzeczny adjective odnoszący się do rzeki, związany z rzeką | fluviālisadjective |
| rzeczownik (gramatyka) część mowy umożliwiająca rozróżnianie przedmiotów, osób, zwierząt, pojęć itp. poprzez nadanie im nazw lub imion; noun | |
| rzeczownik odczasownikowy (językoznawstwo, językoznawczy) rzeczownik utworzony od czasownika, zwykle będący nazwą czynności lub stanu; w niektórych językach może występować również w funkcji imiesłowu przysłówkowego współczesnego lub imiesłowu przymiotnikowego czynnego noun | gerundium [gerundii](2nd) N |
| rzeczownik własny (gramatyka) rzeczownik będący nazwą konkretnej osoby lub innej istoty żywej, przedmiotu, miejsca lub obiektu geograficznego noun | nomen propriumnoun |
| rzeczownikowy (gramatyka) odnoszący się do rzeczownika, związany z rzeczownikiem adjective | nomenadjective |
| rzeczowy adjective dotyczący treści (a nie strony formalnej) | definitus [definita, definitum]adjective |
| rzeczowy adjective odnoszący się do rzeczy (a nie osób) | verba scriptorisadjective |
| rzeczoznawca noun osoba wydająca orzeczenia w sprawach dotyczących jego kompetencji, a niejasnych dla innych | callidusnoun |
| Rzeczpospolita Obojga Narodów (historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo składające się z Korony Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego, istniejące w latach 1569–1795 na mocy unii lubelskiej; noun | |
| rzeczywistość noun prawda, prawdziwość; coś, co wydarzyło się (istnieje) naprawdę; obiektywnie | realitas [realitatis](3rd) F |
| rzeczywisty (matematyka, matematyczny) będący liczbą rzeczywistą lub przyjmujący wartości będące liczbami rzeczywistymi adjective | naturalis [naturalis, naturale]adjective |
| rzeczywisty (matematyka, matematyczny) powiązany z liczbami rzeczywistymi adjective | naturalis [naturalis, naturale]adjective |
| rzeczywisty adjective mający miejsce naprawdę | realeadjective |
| rzeczywiście adverb zgodnie z rzeczywistością, naprawdę, faktycznie | quippeadverb |
| bezsprzeczny adjective taki, który nie budzi sprzeciwu | certus [certa -um, certior -or -us, certissimus -a -um]adjective |
| czarna porzeczka (botanika, botaniczny) (ogrodnictwo, ogrodniczy) gatunek porzeczki, krzewu należącego do rodziny agrestowatych; noun | ribes nigrumnoun |
| czarna porzeczka (spożywczy) (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (cukiernictwo) owoc tego krzewu noun | ribes nigrumnoun |
| czasownik nieprzechodni (gramatyka) czasownik, który nie ma formy strony biernej noun | verbum intransitivumnoun |
| do trzech razy sztuka trzecia próba czegoś będzie zapewne udana, za trzecim razem może się wreszcie powieść | |
| dorzecze (hydrologia, hydrologiczny) obszar, z którego wszystkie wody spływają do jednej rzeki noun | lebes [lebetis]noun |
| dworzec noun miejsce przyjazdu, odjazdu i postoju autobusów lub pociągów wraz z budynkiem przystosowanym do obsługi pasażerów (kasami, poczekalnią, punktami gastronomicznymi itp.); | |
| dziadek do orzechów noun ręczne narzędzie kuchenne, służące do rozłupywania skorup orzechów; | nucifrangibulum [nucifrangibuli](2nd) N |
| grzech (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) celowe przekroczenie norm moralnych uznawanych w danej religii; noun | |
| grzechot noun terkotliwy dźwięk twardych przedmiotów obijających się o ścianki zamkniętego pojemnika | increpatio [increpationis](3rd) F |
| grzechotać verb wydawać z siebie grzechot | crepōverb |
| grzechotać verb wywoływać grzechotanie przez poruszanie instrumentem lub przedmiotem | crepito [crepitare, crepitavi, crepitatus](1st) INTRANS |
| grzechotka noun rodzaj zabawki dla niemowląt grzechoczącej przy potrząsaniu | crepundianoun |
| grzechotnik (herpetologia, herpetologiczny) wąż o długich zębach jadowych i z charakterystyczną grzechotką na końcu ogona; noun | quatiatornoun |
| grzecznie adverb w sposób grzeczny | cōmiteradverb |
| grzecznościowy adjective taki, który charakteryzuje się grzecznością; taki, od którego wymagana jest grzeczność | cōmisadjective |
| grzeczność (potocznie, potoczny) posłuszne zachowanie dziecka noun | sapientia [sapientiae](1st) F |
| grzeczność noun uprzejmy sposób zachowania | urbanitas [urbanitatis](3rd) F |
| grzeczny adjective o dziecku: taki, który jest posłuszny, spokojny, miły, dobry | cōmisadjective |
| grzeczny adjective taki, który jest dobrze wychowany, jest uprzejmy, układny; taki, który jest dowodem dobrego wychowania, uprzejmości | cōmisadjective |
| korzec (dawniej, dawny) dawna jednostka objętości, stosowana przy ciałach sypkich; noun | modius [modi(i)](2nd) M |
| korzec (dawniej, dawny) naczynie odmierzające korce (1.1) noun | modius [modi(i)](2nd) M |
| marzec noun trzeci miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego i juliańskiego) | Martius | unornoun |
