nomen lengyelül
| Latin | Lengyel |
|---|---|
| nomen [nominis] noun | imię(przestarzałe, przestarzały) rzeczownik (imię rzeczowne), przymiotnik (imię przymiotne), liczebnik (imię liczbowe), zaimek lub imiesłów; imięnoun imięnoun mianowicienoun mianowicienoun nazwanoun |
| nomen [nominis] adjective | rzeczownikowy(gramatyka) odnoszący się do rzeczownika, związany z rzeczownikiem |
| nomen [nominis] adverb | imiennieadverb |
| (nomen) deminutivum noun | zdrobnienie(gramatyka) oznaczenie przedmiotu mniejszego w stosunku do poprzedniego, oznaczać może pieszczotliwy lub pogardliwy stosunek mówiącego do obiektu; |
| (nomen) deminutivum adjective | zdrobniały(językoznawstwo, językoznawczy) powstały w wyniku zdrobnienia |
| nomen nescio proper noun | Jproper noun |
| nomen numerale noun | liczebnik(gramatyka) nazwa liczby |
| nomen proprium noun | rzeczownik własny(gramatyka) rzeczownik będący nazwą konkretnej osoby lub innej istoty żywej, przedmiotu, miejsca lub obiektu geograficznego |
| nomen singulare tantum noun | singulare tantum(gramatyka) rzeczownik występujący jedynie w liczbie pojedynczej; |
| nomen substantivum noun | rzeczownik(gramatyka) część mowy umożliwiająca rozróżnianie przedmiotów, osób, zwierząt, pojęć itp. poprzez nadanie im nazw lub imion; |
| agnomen [agnominis] noun | przezwiskonoun przydomeknoun |
| cognomen [cognominis] noun | nazwiskonoun |
| phaenomenon noun | zjawiskonoun |
| praenomen [praenominis] noun | imięnoun |
| pronomen noun | zaimek(gramatyka) część mowy, która zastępuje rzeczownik, przymiotnik, liczebnik lub przysłówek i pełni ich funkcje w zdaniu; |
| pronomen interrogativum noun | zaimek pytajny(gramatyka) zaimek tworzący pytanie |
| pronomen possessivum noun | zaimek dzierżawczy(gramatyka) zaimek, który wskazuje na przynależność czegoś bądź kogoś do danej osoby lub rzeczy |
