Lengyel-Latin szótár »
rój latinul
| Lengyel | Latin |
|---|---|
| rój (entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) pszczoły, osy, trzmiele i inne owady latające, które żyją w jednym gnieździe noun | gens [gentis]noun |
| rój noun duża grupa latających owadów lub (rzadziej) małych ptaków | exāmennoun |
| bobrek trójlistkowy (botanika, botaniczny) Menyanthes trifoliata L., gatunek leczniczej rośliny z rodziny bobrkowatych; noun | |
| bobrek trójlistny (botanika, botaniczny) Menyanthes trifoliata L., gatunek byliny z rodziny bobrkowatych, będącej geofitem i hydrofitem; noun | |
| dzięcioł trójpalczasty (ornitologia, ornitologiczny) Picoides tridactylus, gatunek średniej wielkości dzięcioła gnieżdżący się w północno-wschodniej części Europy oraz w górskich lasach Europy Środkowej; noun | |
| kirysek trójpręgi (systematyka) (ichtiologia, ichtiologiczny) Corydoras trilineatus Cope, gatunek sumokształtnej ryby słodkowodnej z rodziny kiryskowatych; noun | |
| krój (drukarstwo, drukarski) styl czcionki noun | forma [formae]noun |
| krój (krawiectwo) styl, wygląd, fason ubrania noun | curto [curtare, curtavi, curtatus]noun |
| Lądek-Zdrój (geografia, geograficzny) miasto uzdrowiskowe w Polsce, w powiecie kłodzkim; noun | Landeccanoun |
| mięsień trójgłowy ramienia (anatomia, anatomiczny) mięsień tylnej grupy mięśni ramienia, znajdujący się pomiędzy łopatką i kością ramienną a kością łokciową; noun | |
| nastrój (psychologia, psychologiczny) utrzymujący się jakiś czas stan psychiczny; noun | humor [humoris]noun |
| nastrój noun wrażenia emocjonalne charakterystyczne dla danego utworu, filmu czy miejsca | alcohol [alcoholis]noun |
| pokrój noun zespół cech osoby | benignus [benigna -um, benignior -or -us, benignissimus -a -um]noun |
| potrójny adjective składający się z trzech jednakowych lub podobnych części | triplex [(gen.), triplicis]adjective triplusadjective |
| przekrój noun abstrakcyjny rysunek techniczny pokazujący przekrój (1.1) przedmiotu, urządzenia lub budowli według pewnej określonej płaszczyzny lub płaszczyzn | sectiōnoun |
| przekrój noun widok przedmiotu powstały w wyniku przecięcia | caput [capitis]noun |
| strój noun określony rodzaj ubioru | vestitus [vestitus]noun |
| strój kąpielowy noun skąpe odzienie do publicznego zażywania kąpieli wodnych i słonecznych; | |
| Trójca Święta (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w doktrynie chrześcijańskiej: trzy postacie (Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty), pod którymi przejawia się jeden Bóg; noun | Sancta Trinitasnoun Trinitas [Trinitatis]noun |
| trójdźwięk (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) akord złożony z trzech dźwięków, które mogą zostać uporządkowane w układ dwóch nałożonych tercji; noun | trias [triadis]noun trias harmonicanoun |
| trójjedyny (środowiskowy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) jeden w trzech osobach adjective | triūnusadjective |
| trójka noun ocena dostateczna w szkole | Cnoun |
| trójkąt (geometria) wielokąt mający trzy boki; noun | triangulum [trianguli]noun trigonum [trigoni]noun |
| trójkąt (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instrument perkusyjny uderzany pałeczką; noun | triangulum [trianguli]noun trigonum [trigoni]noun |
| trójkątny adjective dotyczący trójkąta (figury geometrycznej) | triangulus [triangula, triangulum]adjective |
| trójkątny adjective mający kształt podobny do trójkąta (figury geometrycznej) | triangulus [triangula, triangulum]adjective |
| trójlistkowy (botanika, botaniczny) posiadający trzy listki adjective | trifoliatusadjective |
| trójnóg noun przedmiot, sprzęt o trzech nogach | vāranoun |
| trójpalczasty adjective taki, który ma trzy palce | tridactylusadjective |
| trójpodział (książkowy) podział na trzy części noun | tripartitionoun |
| trójrożny adjective mający trzy rogi | triangulus [triangula, triangulum]adjective |
| trójwarstwowy adjective liczący trzy warstwy, składający się z trzech warstw | trilīxadjective |
| trójząb (historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) ręczna broń drzewcowa zakończona potrójnym ostrzem; noun | fuscina [fuscinae]noun |
| ustrój (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) forma sprawowanej władzy publicznej w państwie, zbiór zasad określających funkcjonowanie państwa i społeczeństwa noun | systēmanoun |
| ustrój noun ogół norm prawnych regulujących procesy gospodarcze w państwie | systēmanoun |
