pot latinul
| Lengyel | Latin |
|---|---|
| potrzebować verb mieć potrzebę/pragnienie posiadania/zrobienia czegoś; pragnąć kogoś w jakimś celu | |
| potulny adjective łagodny, ustępliwy | levis [leve, levior -or -us, levissimus -a -um]adjective |
| potwierdzenie noun pismo, wypowiedź lub podpis, które coś potwierdzają | affirmatio [affirmationis](3rd) F |
| potwierdzić verb stwierdzić prawdziwość (autentyczność, istnienie) czegoś, dać potwierdzenie | affirmo [affirmare, affirmavi, affirmatus](1st) |
| potwór noun straszny stwór | monstrum [monstri](2nd) N |
| potwór z Loch Ness noun domniemane, legendarne zwierzę ze szkockiego jeziora; | |
| potwornie adverb w sposób wywołujący odrazę | dīrusadverb |
| potworność noun cecha bycia potwornym | abominamentum [abominamenti](2nd) N |
| potworny adjective bardzo brzydki | dēfōrmisadjective |
| potworny adjective o negatywnym zjawisku: występujący w dużym nasileniu | horrendus [horrenda, horrendum]adjective |
| potworny adjective taki, który budzi przerażenie, strach | terribilis [terribilis, terribile]adjective |
| potyczka noun niewielkie starcie, walka drobnych oddziałów zbrojnych | praecursiōnoun |
| potykać verb zaczepiać o coś nogą i tracić równowagę lub przewracać się | iterverb |
| potylica (anatomia, anatomiczny) kość potyliczna, kość czaszki, w której znajduje się otwór łączący jamę mózgoczaszki z kanałem kręgowym kręgosłupa; noun | cervix [cervicis](3rd) F |
| despota (historia, historyczny, historycznie) tytuł dworski w Cesarstwie Bizantyjskim, nadawany honorowo synom lub zięciom cesarzy; noun | tyrannus [tyranni](2nd) M |
| despota (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) władca absolutny, mający nieograniczoną władzę noun | tyrannus [tyranni](2nd) M |
| despotyczny (książkowy) narzucający własną wolę i wymagający od innych bezwzględnego posłuszeństwa adjective | imperiōsusadjective |
| despotyzm (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) bezwzględna i nieograniczona władza, opierająca się na terrorze oraz nieprzestrzeganiu praw i wolności obywatelskich noun | despotismusnoun |
| głupota noun wypowiedź, zachowanie, czyn pozbawiony sensu | gerraenoun |
| hipopotam (zoologia, zoologiczny) ssak z rzędu parzystokopytnych prowadzący ziemnowodny tryb życia; noun | hippopotamusnoun |
| hipoteczny adjective związany z hipoteką, dotyczący hipoteki | hypothecarius [hypothecaria, hypothecarium]adjective |
| hipoteka (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) rodzaj zabezpieczenia długu poprzez umożliwienie wierzycielowi odzyskanie go z nieruchomości, której to zabezpieczenie dotyczy; noun | |
| hipotetyczny adjective oparty na prawdopodobieństwie, wymagający sprawdzenia | dubius [dubia, dubium]adjective |
| hipoteza noun niepotwierdzony konstrukt myślowy wyjaśniający dane zagadnienie; | hypothesis [hypothesis](3rd) F |
| kłopot noun przykra sytuacja, wymagająca reakcji | difficultāsnoun |
| kłopotać verb być w trosce i / lub zmartwieniu o coś | dīvidiaverb |
| kłopotać verb sprawiać kłopot | vexareverb |
| kłopotliwy adjective sprawiający kłopot lub wprowadzający w zakłopotanie | molestus [molesta -um, molestior -or -us, molestissimus -a -um]adjective |
| łopotać (książkowy) poruszać skrzydłami w górę i w dół verb | laciniaverb |
| łopotać (książkowy) wytwarzać charakterystyczny dźwięk, będąc szybko poruszanym verb | laciniaverb |
| łopotać (książkowy) wytwarzać charakterystyczny dźwięk poprzez szybkie poruszanie przedmiotem verb | laciniaverb |
| Mezopotamia (historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) starożytna kraina na Bliskim Wschodzie leżąca w dorzeczu rzek: Tygrysu i Eufratu; noun | Mesopotamianoun |
| na potęgę adverb ciężko, mocno, bardzo intensywnie | potenter [potentius, potentissime]adverb |
| napotny (medycyna, medyczny) taki, który powoduje intensywniejsze pocenie adjective | diaphoreticus [diaphoretica, diaphoreticum]adjective |
| napotykać verb spotykać przypadkiem | inveniōverb |
| napotykać verb zdarzać się komuś, czemuś; stawać się częścią doświadczenia życiowego | invenio [invenire, inveni, inventus](4th) |
| niepotrzebny adjective taki, który nie jest potrzebny | inūtilisadjective |
| niespotykany adjective znajdowany bardzo rzadko albo nieobserwowany przedtem | inaudītusadjective |
| omnipotencja noun wszechmoc, wszechwładza | omnipotentia [omnipotentiae](1st) F |
| plenipotencja (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) pełnomocnictwo (prawo do działania w czyimś imieniu) noun | plenipotentianoun |
