Lengyel | Latin |
---|---|
pić verb pić (1.1) alkohol, również nałogowo | bibereverb bibo [bibonis]verb |
pić verb spożywać płyny | bibereverb bibo [bibonis]verb |
chełpić się verb pysznić się, przechwalać się, wynosić się | glorior [gloriari, gloriatus sum]verb |
gapić się (potocznie, potoczny) uporczywie się przyglądać, wpatrywać się verb | conspicio [conspicere, conspexi, conspectus]verb |
kampić (środowiskowy) (slangowo) w grach komputerowych: trzymać się stale jednego miejsca i strzelać do innych graczy verb | facio castrumverb |
kopić (rolnictwo, rolniczy) układać zboże, siano w kopy verb | gallus [Galli]verb |
kpić verb odnosić się z lekceważeniem, żartować, wyśmiewać, drwić | cavillor [cavillari, cavillatus sum]verb |
kropić (meteorologia, meteorologiczny) padać drobnymi kroplami verb | conspuōverb |
kropić verb opryskiwać kroplami cieczy | aspergo [asperginis]verb |
kupić (zobacz) kupować verb | conducereverb |
napić się verb przyjąć do ust i połknąć pewną ilość płynu | bibo [bibonis]verb |
skupić verb skoncentrować coś | animadverto [animadvertere, animadverti, animadversus]verb |
skupić verb skoncentrować się, myśleć intensywnie | animadverto [animadvertere, animadverti, animadversus]verb |
skupić verb zebrać coś w jednym miejscu, blisko siebie | congrego [congregare, congregavi, congregatus]verb |
skupić verb zebrać się, znaleźć się w jednym miejscu | congrego [congregare, congregavi, congregatus]verb |
topić verb przemieniać ciało stałe w ciecz poprzez podgrzewanie | liquefaciōverb |
topić verb przybierać postać płynną | liquefaciōverb |
topić verb próbować pozbawić życia poprzez zanurzanie w czymś płynnym | obruentverb |
topić verb sprawiać, że coś przemieszcza się pod powierzchnię cieczy albo w głąb ciała | iactusverb |
topić verb tracić życie w płynie lub czymś grząskim | obruentverb |
trapić verb przyprawiać o zmartwienie | affligo [affligere, afflixi, afflictus]verb |
tropić verb iść za kimś lub za czymś po jego śladach – tropach, zapachu | orbita [orbitae]verb |
tępić verb czynić tępym | brūtusverb |
wstąpić verb przyjść z krótką wizytą w pewnym celu | intrareverb |
wstąpić verb wejść w szeregi jakiejś organizacji lub grupy | collēgaverb |
wstąpić verb zrobić krok na miejsce wyżej położone | ascendōverb |
wszczepić (medycyna, medyczny) wprowadzić z zewnątrz do organizmu tkankę lub protezę, zastępując nią usuniętą część verb | inducereverb |
wszczepić verb nauczyć czegoś kogoś | imprimo [imprimere, impressi, impressus]verb |
wątpić verb nie wierzyć, nie dowierzać; nie mieć pewności; podawać w wątpliwość, podać w wątpliwość | ambigo [ambigere, -, -]verb dubito [dubitare, dubitavi, dubitatus]verb haesito [haesitare, haesitavi, haesitatus]verb |
zwątpić verb stracić wiarę w coś, przekonanie o słuszności, prawdziwości czegoś | desperareverb |
łupić verb przywłaszczać bezprawnie | praeda [praedae]verb |