Lengyel | Latin |
---|---|
pęk noun zbiór jednorodnych przedmiotów związanych razem lub występujących razem w naturze | fascis [fascis](3rd) M |
pękać verb o czymś naciągniętym, napiętym: rozrywać się, najczęściej na dwie części | dīrumpōverb |
pękać verb przestawać być całym na skutek powstania rysy, szczeliny lub otworu | dīrumpōverb |
pęknięcie noun przerwanie ciągłości jakiejś powierzchni | rīmanoun |