nic latinul
| Lengyel | Latin |
|---|---|
| gąsienica (entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) larwa motyla; także każdy owad o wielu odnóżach i bez skrzydeł; noun | eruca [erucae](1st) F |
| gnić (przenośnie, przenośnia) ulegać degeneracji verb | cariēsverb |
| gnić verb ulegać procesowi rozkładu pod wpływem działania drobnoustrojów: bakterii i grzybów | putrefaciōverb |
| gnicie (biologia, biologiczny) proces rozkładu materii ożywionej pod wpływem drobnoustrojów noun | putrefactio [putrefactionis](3rd) F |
| gonić verb biec, poruszać się szybko za czymś lub kimś, aby go doścignąć i schwytać | consector [consectari, consectatus sum](1st) DEP |
| granica (administracja) umowna linia oddzielająca państwa, regiony itp.; noun | finis [finis](3rd) C |
| graniczny adjective dotyczący granicy określonego obszaru | finisadjective |
| graniczyć verb mieć wspólną granicę, sąsiadować | limesverb |
| grzesznica (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) grzeszna osoba płci żeńskiej noun | peccatrix [peccatricis](3rd) F |
| habit nie czyni mnicha wygląd zewnętrzny nie świadczy o wartości człowieka | |
| heterogeniczny (chemia, chemiczny) (fizyka, fizyczny) taki układ lub proces, w którym występuje więcej niż jedna faza (ciekła, gazowa, stała) na raz adjective | heterogeneus [heterogenea, heterogeneum]adjective |
| heterogeniczny (chemia, chemiczny) złożony z widocznie (gołym okiem albo pod mikroskopem) różnych składowych adjective | heterogeneus [heterogenea, heterogeneum]adjective |
| heterogeniczny (książkowy) złożony ze składowych o różnej naturze albo charakterze adjective | heterogeneus [heterogenea, heterogeneum]adjective |
| higienicznie adverb w sposób higieniczny, zgodny z higieną | hygienicusadverb |
| higieniczny adjective zapewniający przestrzeganie czystości i utrzymywanie zdrowia | hygienicus [hygienica, hygienicum]adjective |
| homogeniczny adjective jednorodny, taki, który nie wykazuje różnic w np. budowie | homogeneus [homogenea, homogeneum]adjective |
| hutnictwo noun dział przemysłu zajmujący się wytwarzaniem metali i ich stopów, szkła, jak również ich przeróbką plastyczną; | metallurgianoun |
| imienniczka noun kobieta lub dziewczyna mająca takie samo imię lub nazwisko, jak inna osoba | homonymusnoun |
| inicjator (książkowy) osoba występująca z inicjatywą, inicjująca coś, dająca czemuś początek noun | fundatornoun |
| inicjatywa noun propozycja zrealizowania określonych działań | initiatusnoun |
| inicjatywa noun skłonność do samodzielnego inicjowania działań | initiatusnoun |
| inicjować verb dawać czemuś początek | initio [initiare, initiavi, initiatus](1st) |
| ironiczny adjective zawierający ukryte szyderstwo, drwiący pod pozorem czegoś innego | ironicusadjective |
| jagnić się (zoologia, zoologiczny) o owcy rodzić młode, wydawać na świat jagnię verb | agnellusverb |
| kadzielnica (kościelny) naczynie do spalania kadzidła; noun | turibulum [turibuli](2nd) N |
| kałamarnica (zoologia, zoologiczny) jadalny głowonóg morski; noun | lōlīgōnoun |
| kamienica noun duży, murowany budynek mieszkalny | insula [insulae](1st) F |
| kamienica czynszowa noun okazały budynek z wieloma mieszkaniami do wynajęcia | insula [insulae](1st) F |
| kapturnica (botanika, botaniczny) Sarracenia L., rodzaj roślin owadożernych z rodziny kapturnicowatych; noun | Sarracenianoun |
| kazalnica noun występ skalny z trzech stron otoczony urwiskami lub wystający ze stoku fragment skał | pugnaculum [pugnaculi](2nd) N |
| kierownica (motoryzacja) element służący do zmiany kierunku jazdy pojazdu; noun | taxanoun |
| kierownictwo noun zespół osób stojących na czele jakiejś instytucji, organizacji itp. | ductus [ductus](4th) M |
| kliniczny (medycyna, medyczny) dotyczący lecznictwa zamkniętego adjective | clinicusadjective |
| koń mechaniczny (fizyka, fizyczny) jedna z pozaukładowych jednostek mocy; noun | equipotentianoun |
| koniczny (rzadki, rzadko używany) mający kształt stożkowy adjective | conicus [conica, conicum]adjective |
| koniczyna (botanika, botaniczny) Trifolium L., rodzaj roślin z rodziny bobowatych; noun | trifoliumnoun |
| koniczyna noun liść tej rośliny; motyw graficzny przypominający ten liść | trifoliumnoun |
| konnica (historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) formacja wojskowa złożona z uzbrojonych jeźdźców konnych noun | equitātusnoun |
| kostnica noun pomieszczenie, w którym przechowuje się ciała zmarłych do chwili pogrzebu; | mortuariumnoun |
| kryniczny adjective pochodzący z krynicy | scatebraadjective |
