Lengyel | Latin |
---|---|
Baku (geografia, geograficzny) stolica Azerbejdżanu; noun | Bakunoun |
bakulum (anatomia, anatomiczny) (zoologia, zoologiczny) część pokładełka niektórych owadów noun | baculum [baculi](2nd) N |
bakulum (anatomia, anatomiczny) (zoologia, zoologiczny) kość prącia występująca u niektórych ssaków; noun | baculum [baculi](2nd) N |
bezdyskusyjnie adverb bezsprzecznie, zdecydowanie, niezaprzeczalnie | indiscusseadverb |
bezdyskusyjny adjective niepodlegający dyskusji | indiscussibilisadjective |
biologia molekularna (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (biologia, biologiczny) dział biologii badający organizmy na poziomie molekularnym, określający związki między budową a funkcjami pełnionymi przez różne cząstki w komórkach noun | |
biskup (kościelny) w kościołach chrześcijańskich duchowny wysokiego szczebla, ze święceniami biskupimi lub ordynowany na urząd biskupi, najczęściej kierujący diecezją; noun | episcopus [episcopi](2nd) M |
biskupi (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) dotyczący do biskupa, związany z biskupem adjective | episcopalis [episcopalis, episcopale]adjective |
biskupstwo (kościelny) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) administracyjny okręg kościelny pod jurysdykcją biskupa noun | episcopātusnoun |
bluszczyk kurdybanek (botanika, botaniczny) Glechoma hederacea L., gatunek byliny z rodziny jasnotowatych; noun | |
cyrkulacja noun obieg zamknięty | circuitus [circuitus](4th) M |
człowiek strzela, Pan Bóg kule nosi zamierzenia, plany nie zawsze udaje się zrealizować | |
dokuczać verb sprawiać przykrość, kłopoty lub ból | fastidiereverb |
dokuczanie noun wyrządzanie przykrości komuś | vexātiōnoun |
dokuczliwy adjective przykry do znoszenia, trudny do wytrzymania, dotkliwy | ater | atrox | niger | spinosusadjective |
dokument noun materiał w postaci papierowej potwierdzający coś; | |
dokumentować verb składać dowody; zbierać i przedstawiać dokumenty na potwierdzenie czegoś | scriptumverb |
dyskurs noun dyskusja, wymiana zdań | sermōcinornoun |
dyskusja noun jeden ze sposobów wymiany poglądów praktykowany przez dwoje lub więcej osób zainteresowanych danym tematem lub zjawiskiem; | colloquium [colloquii](2nd) N |
dyskusyjny adjective budzący dyskusje, spory | ambiguus [ambigua, ambiguum]adjective |
dyskutować verb prowadzić dyskusję | colloquor [colloqui, collocutus sum](3rd) DEP |
dziękuję interjection zwrot grzecznościowy wyrażający wdzięczność | gratiasinterjection |
dziękuję bardzo …wyrażający wdzięczność | |
dzikus (obraźliwie) osobnik niecywilizowany noun | barbarus [barbari](2nd) M |
egzekucja (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) przymusowe ściąganie należności, z których zapłaceniem jakaś osoba lub instytucja zalega noun | carnificīnanoun |
egzekucja (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) wykonanie wyroku, orzeczenia, decyzji administracyjnej lub uchwały organu kolegialnego noun | carnificīnanoun |
egzekucja noun wykonanie wyroku śmierci | carnificīnanoun |
ejakulacja (fizjologia, fizjologiczny) wytrysk spermy (nasienia); noun | eiaculationoun |
ejakulat (fizjologia, fizjologiczny) porcja nasienia wydzielanego przez osobnika męskiego podczas wytrysku noun | |
ekskursja (przestarzałe, przestarzały) wycieczka, podróż, wyprawa, wyjazd w celach wypoczynkowych lub poznawczych noun | excursiōnoun |
ekumeniczny (książkowy) powszechny, otwarty adjective | oecumenicus [oecumenica, oecumenicum]adjective |
ekumeniczny (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany z ekumenizmem, dotyczący ekumenizmu adjective | oecumenicus [oecumenica, oecumenicum]adjective |
ekumenizm (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (filozofia, filozoficzny) nurt światopoglądowy proklamujący porozumienie między wyznaniami; noun | oecumenismus [oecumenismi](2nd) M |
Epikur (historia, historyczny, historycznie) (filozofia, filozoficzny) starożytny grecki filozof; noun | Epicurusnoun |
epikurejczyk (filozofia, filozoficzny) zwolennik epikureizmu noun | Epicureus [Epicurei](2nd) M |
epikurejczyk (książkowy) człowiek korzystający z życia noun | Epicureus [Epicurei](2nd) M |
Eskulap (mitologia rzymska) (zobacz) Asklepios noun | Aesculapiusnoun |
ewakuować verb przemieszczać ludzi, zwierzęta, mienie z niebezpiecznego miejsca | ēvacuōverb |
fakultatywny (książkowy) dobrowolny, pozostawiony do wyboru adjective | voluntarius [voluntaria, voluntarium]adjective |
Felikula noun imię żeńskie | Feliculanoun |