słownik Polsko-Łacina »

ku w języku łacina

PolskiŁacina
Baku (geografia, geograficzny) stolica Azerbejdżanu;
noun

Bakunoun

bakulum (anatomia, anatomiczny) (zoologia, zoologiczny) część pokładełka niektórych owadów
noun

baculum [baculi](2nd) N
noun

bakulum (anatomia, anatomiczny) (zoologia, zoologiczny) kość prącia występująca u niektórych ssaków;
noun

baculum [baculi](2nd) N
noun

bezdyskusyjnie adverb
bezsprzecznie, zdecydowanie, niezaprzeczalnie

indiscusseadverb

bezdyskusyjny adjective
niepodlegający dyskusji

indiscussibilisadjective

biologia molekularna (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (biologia, biologiczny) dział biologii badający organizmy na poziomie molekularnym, określający związki między budową a funkcjami pełnionymi przez różne cząstki w komórkach
noun

biologia molecularisnoun

biskup (kościelny) w kościołach chrześcijańskich duchowny wysokiego szczebla, ze święceniami biskupimi lub ordynowany na urząd biskupi, najczęściej kierujący diecezją;
noun

episcopus [episcopi](2nd) M
noun

biskupi (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) dotyczący do biskupa, związany z biskupem
adjective

episcopalis [episcopalis, episcopale]adjective

biskupstwo (kościelny) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) administracyjny okręg kościelny pod jurysdykcją biskupa
noun

episcopātusnoun

bluszczyk kurdybanek (botanika, botaniczny) Glechoma hederacea L., gatunek byliny z rodziny jasnotowatych;
noun

Glechoma hederacea | Nepeta glechoma | Nepeta hederaceanoun

cyrkulacja noun
obieg zamknięty

circuitus [circuitus](4th) M
noun

człowiek strzela, Pan Bóg kule nosi zamierzenia, plany nie zawsze udaje się zrealizować

homo proponit, sed Deus disponit

dokuczać verb
sprawiać przykrość, kłopoty lub ból

fastidiereverb

dokuczanie noun
wyrządzanie przykrości komuś

vexātiōnoun

dokuczliwy adjective
przykry do znoszenia, trudny do wytrzymania, dotkliwy

ater | atrox | niger | spinosusadjective

dokument noun
materiał w postaci papierowej potwierdzający coś;

documentum | scriptumnoun

dokumentować verb
składać dowody; zbierać i przedstawiać dokumenty na potwierdzenie czegoś

scriptumverb

dyskurs noun
dyskusja, wymiana zdań

sermōcinornoun

dyskusja noun
jeden ze sposobów wymiany poglądów praktykowany przez dwoje lub więcej osób zainteresowanych danym tematem lub zjawiskiem;

colloquium [colloquii](2nd) N
noun

dyskusyjny adjective
budzący dyskusje, spory

ambiguus [ambigua, ambiguum]adjective

dyskutować verb
prowadzić dyskusję

colloquor [colloqui, collocutus sum](3rd) DEP
verb

dziękuinterjection
zwrot grzecznościowy wyrażający wdzięczność

gratiasinterjection

dziękuję bardzo …wyrażający wdzięczność

gratias maximas ago

dzikus (obraźliwie) osobnik niecywilizowany
noun

barbarus [barbari](2nd) M
noun

egzekucja (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) przymusowe ściąganie należności, z których zapłaceniem jakaś osoba lub instytucja zalega
noun

carnificīnanoun

egzekucja (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) wykonanie wyroku, orzeczenia, decyzji administracyjnej lub uchwały organu kolegialnego
noun

carnificīnanoun

egzekucja noun
wykonanie wyroku śmierci

carnificīnanoun

ejakulacja (fizjologia, fizjologiczny) wytrysk spermy (nasienia);
noun

eiaculationoun

ejakulat (fizjologia, fizjologiczny) porcja nasienia wydzielanego przez osobnika męskiego podczas wytrysku
noun

eiaculatum ejaculatumnoun

ekskursja (przestarzałe, przestarzały) wycieczka, podróż, wyprawa, wyjazd w celach wypoczynkowych lub poznawczych
noun

excursiōnoun

ekumeniczny (książkowy) powszechny, otwarty
adjective

oecumenicus [oecumenica, oecumenicum]adjective

ekumeniczny (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany z ekumenizmem, dotyczący ekumenizmu
adjective

oecumenicus [oecumenica, oecumenicum]adjective

ekumenizm (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (filozofia, filozoficzny) nurt światopoglądowy proklamujący porozumienie między wyznaniami;
noun

oecumenismus [oecumenismi](2nd) M
noun

Epikur (historia, historyczny, historycznie) (filozofia, filozoficzny) starożytny grecki filozof;
noun

Epicurusnoun

epikurejczyk (filozofia, filozoficzny) zwolennik epikureizmu
noun

Epicureus [Epicurei](2nd) M
noun

epikurejczyk (książkowy) człowiek korzystający z życia
noun

Epicureus [Epicurei](2nd) M
noun

Eskulap (mitologia rzymska) (zobacz) Asklepios
noun

Aesculapiusnoun

ewakuować verb
przemieszczać ludzi, zwierzęta, mienie z niebezpiecznego miejsca

ēvacuōverb

fakultatywny (książkowy) dobrowolny, pozostawiony do wyboru
adjective

voluntarius [voluntaria, voluntarium]adjective

Felikula noun
imię żeńskie

Feliculanoun

3456