Lengyel-Latin szótár »

kant latinul

LengyelLatin
kant (potocznie, potoczny) (przenośnie, przenośnia) oszustwo
noun

fraudōnoun

kant noun
brzeg lub krawędź o ostrym załomie

margōnoun

Kantabria (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina historyczna w północnej Hiszpanii, nad brzegiem Zatoki Biskajskiej
noun

Cantabrianoun

kantabryjski adjective
związany z Kantabrią, dotyczący Kantabrii, pochodzący z Kantabrii

Cantabricusadjective

kantar (jeździectwo, jeździecki) rodzaj uproszczonej uzdy bez wędzidła;
noun

capistrum [capistri](2nd) N
noun

kantata (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) utwór muzyczny na głosy solowe;
noun

cantatanoun

kanton noun
figura zaszczytna w górnym lewym lub prawym rogu tarczy herbowej;

pāgusnoun

kanton noun
górne czołowe pole płata flagi;

pāgusnoun

kanton noun
jednostka podziału administracyjnego Luksemburga;

pāgusnoun

kanton noun
jednostka podziału administracyjnego we Francji;

pāgusnoun

kanton noun
kraj wchodzący w skład Konfederacji Szwajcarskiej;

pāgusnoun

kantor (dawniej, dawny) biuro poczty
noun

cantor [cantoris](3rd) M
noun

kantor noun
miejsce umożliwiające wymianę waluty na inną

cantor [cantoris](3rd) M
noun

kantoński adjective
związany z Kantonem, dotyczący Kantonu (miasta w Chinach)

cantonensisadjective

kantylena noun
śpiewna melodia w utworze muzycznym;

cantilena [cantilenae](1st) F
noun

kantyna noun
bar, restauracja przeznaczona dla określonej grupy osób, np. żołnierzy

caupona castrensisnoun

absztyfikant (książkowy) (żartobliwie) osoba starająca się o względy kobiety; konkurent, zalotnik
noun

procus [proci](2nd) M
noun

inkantacja (książkowy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) obrzędowe zaklęcie
noun

carmen [carminis](3rd) N
noun

Jezioro Czterech Kantonów (geografia, geograficzny) jezioro w środkowej części Szwajcarii, nad jego brzegami wznosi się miasto Lucerna;
noun

Quattuor Regionum Lacusnoun

mendykant (dawniej, dawny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członek zakonu mendykanckiego
noun

mendīcusnoun

pikantny adjective
ostry w smaku, mający dużo drażniących język przypraw

acutus [acuta -um, acutior -or -us, acutissimus -a -um]adjective

pitekantrop (zoologia, zoologiczny) (antropologia, antropologiczny) Homo erectus Dubois, hominid z epoki środkowego plejstocenu, potrafiący posługiwać się ogniem;
noun

pithecanthropusnoun

praktykant noun
ktoś, kto odbywa praktykę zawodową

discipulus [discipuli](2nd) M
noun

Korábban kerestél rá