Polish | Latin |
---|---|
kant (potocznie, potoczny) (przenośnie, przenośnia) oszustwo noun | fraudōnoun |
kant noun brzeg lub krawędź o ostrym załomie | margōnoun |
Kantabria (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina historyczna w północnej Hiszpanii, nad brzegiem Zatoki Biskajskiej noun | Cantabrianoun |
kantabryjski adjective związany z Kantabrią, dotyczący Kantabrii, pochodzący z Kantabrii | Cantabricusadjective |
kantar (jeździectwo, jeździecki) rodzaj uproszczonej uzdy bez wędzidła; noun | capistrum [capistri](2nd) N |
kantata (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) utwór muzyczny na głosy solowe; noun | cantatanoun |
kanton noun figura zaszczytna w górnym lewym lub prawym rogu tarczy herbowej; | pāgusnoun |
kanton noun górne czołowe pole płata flagi; | pāgusnoun |
kanton noun jednostka podziału administracyjnego Luksemburga; | pāgusnoun |
kanton noun jednostka podziału administracyjnego we Francji; | pāgusnoun |
kanton noun kraj wchodzący w skład Konfederacji Szwajcarskiej; | pāgusnoun |
kantor (dawniej, dawny) biuro poczty noun | cantor [cantoris](3rd) M |
kantor noun miejsce umożliwiające wymianę waluty na inną | cantor [cantoris](3rd) M |
kantoński adjective związany z Kantonem, dotyczący Kantonu (miasta w Chinach) | cantonensisadjective |
kantylena noun śpiewna melodia w utworze muzycznym; | cantilena [cantilenae](1st) F |
kantyna noun bar, restauracja przeznaczona dla określonej grupy osób, np. żołnierzy | |
absztyfikant (książkowy) (żartobliwie) osoba starająca się o względy kobiety; konkurent, zalotnik noun | procus [proci](2nd) M |
inkantacja (książkowy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) obrzędowe zaklęcie noun | carmen [carminis](3rd) N |
Jezioro Czterech Kantonów (geografia, geograficzny) jezioro w środkowej części Szwajcarii, nad jego brzegami wznosi się miasto Lucerna; noun | |
mendykant (dawniej, dawny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członek zakonu mendykanckiego noun | mendīcusnoun |
pikantny adjective ostry w smaku, mający dużo drażniących język przypraw | acutus [acuta -um, acutior -or -us, acutissimus -a -um]adjective |
pitekantrop (zoologia, zoologiczny) (antropologia, antropologiczny) Homo erectus Dubois, hominid z epoki środkowego plejstocenu, potrafiący posługiwać się ogniem; noun | pithecanthropusnoun |
praktykant noun ktoś, kto odbywa praktykę zawodową | discipulus [discipuli](2nd) M |