i latinul
| Lengyel | Latin |
|---|---|
| imbir (botanika, botaniczny) Zingiber Boehm., rodzaj roślin wieloletnich, pochodzących z Azji i Australii; noun | |
| imbir (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) przyprawa z imbiru lekarskiego, Zingiber officinale Rosc., w formie świeżego kłącza lub proszku noun | zingiber [zingiberis](3rd) N |
| imię (przestarzałe, przestarzały) rzeczownik (imię rzeczowne), przymiotnik (imię przymiotne), liczebnik (imię liczbowe), zaimek lub imiesłów; noun | nomen [nominis](3rd) N |
| imię noun imię (1.1) i nazwisko | nomen [nominis](3rd) N |
| imię noun indywidualna nazwa osoby i stworzeń wyższych (anioła, boga, diabła itd.), zwierzęcia, rośliny itp.; | |
| imienniczka noun kobieta lub dziewczyna mająca takie samo imię lub nazwisko, jak inna osoba | homonymusnoun |
| imiennie adverb określając kogoś z imienia (i nazwiska) | nomenadverb |
| imiennik noun ktoś, kto ma takie samo imię, jak dana osoba | homonymusnoun |
| imienny (językoznawstwo, językoznawczy) dotyczący części mowy odmieniającej się przez przypadki adjective | substantivalisadjective |
| imienny adjective związany z imieniem i nazwiskiem; wskazujący kogoś z imienia i nazwiska; zawierający nazwisko | proprius [propria, proprium]adjective |
| imiesłów (gramatyka) forma czasownika używana jako przymiotnik lub przysłówek; noun | participium [participi(i)](2nd) N |
| imiesłów przymiotnikowy czynny (gramatyka) imiesłów, który określa podmiot zdania jako wykonawcę innej czynności, równoczesnej z czynnością orzeczenia zdania noun | participium [participi(i)](2nd) N |
| imigrować verb przybywać do obcego kraju w celu osiedlenia | immigrareverb |
| imikwimod (biochemia, biochemiczny) (medycyna, medyczny) związek organiczny, lek przeciwnowotworowy, przeciwwirusowy i immunomodulujący; noun | imiquimodumnoun |
| imipenem (biochemia, biochemiczny) (medycyna, medyczny) związek organiczny z grupy karbapenemów, antybiotyk beta-laktamowy o działaniu bakteriobójczym; noun | imipenemumnoun |
| imitacja (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) technika polifoniczna polegająca na powtórzeniu melodii z jednego głosu przez inny; noun | imitamentum [imitamenti](2nd) N |
| imitacja noun czynność polegająca na udawaniu, naśladowaniu czegoś; naśladowanie | imitamentum [imitamenti](2nd) N |
| imitacja noun rzecz udająca, naśladująca inną rzecz | imitamentum [imitamenti](2nd) N |
| imitować verb naśladować coś lub kogoś | imitor [imitari, imitatus sum](1st) DEP |
| immanentny (książkowy) taki, który nie wynika z działań zewnętrznych, tkwiący w naturze czegoś; zawarty w czymś adjective | immanensadjective |
| immoralny adjective niepowiązany z jakimikolwiek normami moralnymi lub niezgodny z nimi | improbus [improba, improbum]adjective |
| immunologia (medycyna, medyczny) (biologia, biologiczny) nauka o mechanizmach odpornościowych organizmu; noun | immunologianoun |
| impala (zoologia, zoologiczny) Aepyceros melampus, gatunek afrykańskiej antylopy; noun | globus [globi](2nd) M |
| impas noun zastój, matnia | fundulanoun |
| imperator (historia, historyczny, historycznie) w starożytnym Rzymie: dowódca wojskowy noun | imperator [imperatoris](3rd) M |
| imperatorski (historia, historyczny, historycznie) związany z imperatorem, dotyczący imperatora (np. imperatora Rosji) adjective | dominicus [dominica, dominicum]adjective |
| imperatyw noun nakaz, zwłaszcza moralny | necessitāsnoun |
| imperializm (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) polityka zagraniczna oparta o militaryzm, dążenie do podporządkowania sobie innych krajów, stania się imperium noun | imperialismus [imperialismi](2nd) M |
| imperialny adjective dotyczący imperium, charakterystyczny dla imperium | dominicus [dominica, dominicum]adjective |
| imperium noun wielkie i potężne państwo, które podporządkowuje sobie inne kraje | imperium [imperi(i)](2nd) N |
| Imperium Rosyjskie (historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) określenie państwa rosyjskiego w latach 1721–1917; noun | |
| Imperium Rzymskie (historia, historyczny, historycznie) starożytne państwo obejmujące obszary basenu Morza Śródziemnego noun | Imperium Romanumnoun |
| impertynent noun osoba zachowująca się niegrzecznie, arogancko, obraźliwie lub bezczelnie | dicaxnoun |
| impertynentka noun kobieta zachowująca się niegrzecznie, arogancko, obraźliwie lub bezczelnie | dicaxnoun |
| imponować verb wzbudzać w kimś uznanie, podziw | imprimōverb |
| imponujący adjective godny podziwu z powodu rozmiarów | admirabilis [admirabilis, admirabile]adjective |
| imponujący adjective wzbudzający uznanie i zachwyt | gravis [grave, gravior -or -us, gravissimus -a -um]adjective |
| import (handel, handlowy) (ekonomia, ekonomiczny) przywóz towarów, usług lub kapitału z zagranicy w celu wykorzystania ich na rynku wewnętrznym; noun | advectōnoun |
| import noun zaimportowane towary | advectōnoun |
| importować (handel, handlowy) sprowadzać towary z innych krajów verb | importo [importare, importavi, importatus](1st) |
