Lengyel-Latin szótár »
by latinul
| Lengyel | Latin |
|---|---|
| na niby adjective nieprawdziwy, pozorowany | fingo [fingere, finxi, fictus]adjective |
| nabyć (książkowy) zdobyć jakąś umiejętność, osiągnąć coś, dojść do czegoś verb | acquirōverb |
| nabyć (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (książkowy) wejść w posiadanie czegoś verb | acquirōverb |
| nabycie (handel, handlowy) (bankowość, bankowy) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) uzyskanie prawa majątkowego najczyściejszej prawa własności do jakiegoś dobra noun | emptumnoun |
| nabywać (handel, handlowy) otrzymywać w posiadanie poprzez kupno lub wymianę verb | acquirōverb |
| nabywać verb dochodzić do czego | acquirōverb |
| nabywca noun osoba, która coś nabywa lub nabyła poprzez kupno | ēmptornoun |
| nagabywać verb natrętnie namawiać lub pytać | dēprecorverb |
| nagabywać verb zaczepiać przechodniów | affor [affari, affatus sum]verb |
| niby adverb przyimek wyrażający relację podobieństwa | ceuadverb |
| niby conjunction spójnik wyrażający relację podobieństwa | acconjunction |
| nibylis (zoologia, zoologiczny) Lycalopex, rodzaj ssaków drapieżnych z rodziny psowatych (Canidae); noun | Lycalopexnoun |
| nibylis (zoologia, zoologiczny) zwierzę z rodzaju nibylisów (1.1) noun | lycalopexnoun |
| nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło każda niepomyślna sytuacja może mieć pozytywny skutek, nawet pozornie negatywne wydarzenia ostatecznie mogą spowodować pozytywne zmiany | |
| niebyt noun nieistnienie, nicość | nihil [undeclined]noun |
| niebywały adjective taki, który prawie się nie zdarza | eximius [eximia, eximium]adjective |
| oby wyrażenie nadziei, że coś się stanie | |
| obyczaj noun nawyk, sposób postępowania, zachowania charakterystyczny dla danego człowieka lub zwierzęcia | habitus [habitus]noun |
| obyczaj noun powszechnie przyjęty, tradycyjny sposób postępowania w danych okolicznościach | cōnsuētūdōnoun |
| obyczaj noun zazwyczaj w liczbie mnogiej: sposób życia, zasady, którymi ktoś się kieruje | diaeta [diaetae]noun |
| obywatel noun członek społeczeństwa danego państwa, mający określone uprawnienia i obowiązki zastrzeżone przez prawo i konstytucję; | civis [civis]noun |
| obywatelski adjective związany z obywatelem, właściwy obywatelowi | civilis [civilis, civile]adjective |
| obywatelstwo (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (urzędowy) związek prawny osoby fizycznej z jakimś państwem, który daje jej określone prawa i obowiązki; noun | cīvitāsnoun |
| odbyt (anatomia, anatomiczny) końcowy otwór, ujście układu pokarmowego; noun | anus [ani]noun podex [podicis]noun |
| odbytnica (anatomia, anatomiczny) końcowy odcinek jelita grubego ssaków; noun | ānusnoun |
| odbywać verb mieć miejsce, dziać się, dokonywać się | accido [accidere, accidi, -]verb fio [feri, factus sum]verb |
| odbywać verb robić coś lub brać udział w wykonywaniu czegoś; uczestniczyć w czymś | possideo [possidere, possedi, possessus]verb sumverb |
| otręby (rolnictwo, rolniczy) (spożywczy) łuski nasion i zarodki ziarna pozostałe po jego zmieleniu, używane jako cenna pasza treściwa lub dodawane do potraw; noun | acus [acus]noun |
| perkoz dwuczuby (ornitologia, ornitologiczny) Podiceps cristatus, gatunek ptaka z rodziny perkozów; noun | |
| pozbywać verb odsuwać od siebie | iacereverb |
| prawo jest po to, aby je omijać przysłowie wyrażające pogląd, że czasami można nie przestrzegać przepisów prawa | |
| przebywać verb być gdzieś przez pewien czas; pozostawać gdzieś dłużej; spędzać gdzieś czas | abireverb |
| przybyć (książkowy) dotrzeć do jakiegoś miejsca verb | advenio [advenire, adveni, adventus]verb |
| przybycie (rzeczownik odczasownikowy) od przybyć noun | adventumnoun |
| przybytek noun budowla lub pomieszczenie mające charakter sakralny | aedes [aedis]noun |
| przybytek noun miejsce, w którym uprawia się jakąś dziedzinę sztuki lub nauki | nīdusnoun |
| przybytek noun przyrost czegoś | fanus [fanoris]noun |
