bieg latinul
| Lengyel | Latin |
|---|---|
| bieg noun poruszanie się przez krótkie i szybkie podskoki | cursus [cursus]noun |
| biegacz (sport, sportowy) osoba uprawiająca jedną z dyscyplin lekkoatletycznych – biegi noun | cursor [cursoris]noun |
| bieganie (rzeczownik odczasownikowy) od biegać noun | curro [currere, cucurri, cursus]noun |
| biegać verb przemieszczać się szybkimi krokami, podczas których następuje jednoczesne oderwanie obu nóg od ziemi, być w ruchu, uprawiać biegi | curro [currere, cucurri, cursus]verb |
| biegun (fizyka, fizyczny) (zobacz) biegun elektryczny noun | polus [poli]noun |
| biegun (fizyka, fizyczny) (zobacz) biegun magnetyczny noun | polus [poli]noun |
| biegun noun jeden z dwóch punktów na powierzchni obracającego się ciała niebieskiego, przez które przechodzi jego oś obrotu | polus [poli]noun |
| biegun noun miejsce z jakiegoś względu najdalsze lub posiadające najbardziej ekstremalne cechy; | polus [poli]noun |
| biegunka (medycyna, medyczny) częste wypróżnianie stolcem o rzadkiej konsystencji; noun | diarrhoea [diarrhoeae]noun |
| biegus (ornitologia, ornitologiczny) ptak z rodzaju Calidris noun | cursor [cursoris]noun |
| biegus malutki (ornitologia, ornitologiczny) Calidris minuta, gatunek niewielkiego ptaka wędrownego z rodziny bekasowatych noun | Calidris minutanoun |
| biegus zmienny (ornitologia, ornitologiczny) gatunek ptaka z rodziny bekasowatych; noun | Calidris alpinanoun |
| biegłość noun doświadczenie w robieniu czegoś; nabyta wiedza umożliwiająca posiadanie praktycznej zdolności | ars [artis]noun |
| biegły (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ekspert powoływany przez sąd, mający wiedzę w specjalistycznej dziedzinie, ułatwiający zrozumienie związanych z tą dziedziną zagadnień istotnych dla sprawy noun | callidus [callida -um, callidior -or -us, callidissimus -a -um]noun |
| koło podbiegunowe (geografia, geograficzny) równoleżnik o szerokości geograficznej 66°33 na pólkuli północnej i południowej; noun | circulus polinoun |
| obiegowy adjective akceptowany powszechnie, choć niekoniecznie zawsze zgodny z prawdą | commūnisadjective |
| obiegowy adjective taki, który jest w użyciu ogólnym | amnis [amnis]adjective |
| przebieg noun odbywanie się czegoś, rozwijanie się w czasie | flumen [fluminis]noun |
| przebiegać verb będąc w ruchu, biegiem przemieścić się z jednego punktu na drugi | currōverb |
| przebiegać verb o linii, trasie: prowadzić przez coś, być wytyczonym gdzieś, ciągnąć się dokądś | agatverb |
| przebiegać verb postępować, rozwijać się w czasie, odbywać się | prōcēdōverb |
| przebiegać verb przebywać daną drogę biegiem | ambulareverb |
| przebiegle adverb w sposób przebiegły, podstępnie | vafrēadverb |
| przebiegłość noun cecha tego, kto jest przebiegły | astutia [astutiae]noun |
| przebiegły adjective postępujący chytrze, przemyślnie | subtilis [subtile, subtilior -or -us, subtilissimus -a -um]adjective |
| skrzynia biegów (motoryzacja) (mechanika) mechanizm umożliwiający zmianę przełożenia mocy wytwarzanej przez silnik napędzający pojazd lub inną maszynę; noun | commutatio [commutationis]noun |
| ubiegać verb zrobić coś wcześniej niż ktoś inny | anticipōverb |
| ubiegły adjective zeszły, miniony, poprzedni, ostatni | antiquus [antiqua -um, antiquior -or -us, antiquissimus -a -um]adjective |
| wybieg noun czyjeś sprytne działanie | effugium [effugi(i)]noun |
| zabiegać verb biegnąc, przybywać gdzie | advenireverb |
| zabiegać verb czynić starania | appeto [appetonis]verb |
| zapobieganie (rzeczownik odczasownikowy) od zapobiegać noun | contraconceptionoun |
| zapobiegać verb nie dopuszczać (do czegoś), nie pozwalać (na coś), zabezpieczać się (przed czymś) | antevenireverb |
| zapobiegliwość noun cecha tego, kto jest zapobiegliwy | providentia [providentiae]noun |
| zbieg noun ktoś, kto uciekł, zbiegł | fugitīvusnoun |
| zbieg noun miejsce styku, zbliżenia się (np. żył wodnych, żył kruszcowych w skale, tras kolejowych, drogowych) | confluens [confluentis]noun |
| zbieg okoliczności noun przypadkowe, równoczesne nastąpienie dwóch lub więcej wydarzeń pozostających w pewnej relacji do siebie | casus [casus]noun |
| zbiegać (podniośle) ulegać przemijaniu verb | transireverb |
| zbiegać verb biegnąc, oddalać się | aufugio [aufugere, aufugi, -]verb |
| zbiegać verb biegnąc, zbierać się w danym miejscu | grex [gregis]verb |
