Latin-Magyar szótár »

cito jelentése magyarul

LatinMagyar
oscito [oscitare, -, -] (1st)
verb

ásítige

száját felnyitjaige

száját feltátjaige

oscitor (1st)

száját felnyitja

száját feltátja

oscitor (1st)
verb

ásítige

perspicito tecum tacitus, quid quisque loquatur

gondold át magadban, ki mit mond (Cato)

pollicitor [pollicitari, pollicitatus sum] (1st) DEP
verb

ígérgetige

qui se ipsum laudat, cito derisorem invenit

aki magát dicséri, hamarosan kinevetik(Publius Syrus)

quod cito fit, cito perit

a hamari munka ritkán jó

recito [recitare, recitavi, recitatus] (1st)
verb

előadige

felolvas (eskümintát, okiratot, névjegyzéket)ige

sciscito (1st)
verb

kérdezősködikige

kutatige

megkérdezige

tudakolige

sciscitor [sciscitari, sciscitatus sum] (1st) DEP
verb

kérdezősködikige

kutatige

megkérdezige

tudakolige

scitor [scitari, scitatus sum] (1st) DEP
verb

megkérdezige

solet cibus, cum sumitur, tacitos efficere, potus loquaces

amikor eszünk, hallgatunk, - ha borozgatunk, beszédessé válunk (Macrobius)

sollicito [sollicitare, sollicitavi, sollicitatus] (1st)
verb

csábítige

erősen mozgatige

felingerelige

felkavar (gyomrot is)ige

fellázítige

feltüzelige

háborgatige

ingerelige

izgatige

megrendítige

megterhel (gyomrot)ige

nyugtalaníige

sollicito cupidinem

vágyat ébreszt

sollicito tellurem

feltúrja a földet

suscito [suscitare, suscitavi, suscitatus] (1st)
verb

élesztige

felduzzaszt (vitorlát)ige

felfelé mozgatige

felkelige

2345