Latin-Lengyel szótár »

ver lengyelül

LatinLengyel
Vergilianus

Wergiliuszowy(przestarzałe, przestarzały) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) należący do Wergiliusza

veritas [veritatis] noun

prawdanoun
treść zgodna z rzeczywistością;

vermiculatus adjective

robaczywyadjective
pełen robaków lub nadjedzony przez robaki

vermiculus [vermiculi] noun

mięczak(pogardliwie, pogardliwy) człowiek miękki, uległy, bez charakteru
noun

vermilingua noun

mrówkojad(zoologia, zoologiczny) południowoamerykański ssak żywiący się mrówkami i termitami;
noun

vermis [vermis] noun

robak(zoologia, zoologiczny) (przestarzałe, przestarzały) typ bezkręgowca o nitkowatym kształcie;
noun

vernus [verna, vernum] adjective

wiosennyadjective
mający związek z wiosną, dotyczący wiosny, mający miejsce wiosną

vernacularis noun

język wernakularny(językoznawstwo, językoznawczy) język narodowy, rodzimy, w opozycji do łaciny służącej jako lingua franca;
noun

język wernakularny(językoznawstwo, językoznawczy) niestandardowy język określonej populacji;
noun

vernacularis adjective

wernakularnyadjective
nieliteracki, niestandardowy, terytorialny, ludowy – w odniesieniu do odmiany języka;

wernakularnyadjective
rodzimy, etniczny, miejscowy, w języku narodowym – w odniesieniu do literatury, kultury słowa

wernakularnyadjective
rodzimy, nieprofesjonalny, tworzony przez anonimowych twórców – w odniesieniu do kultury materialnej (sztuki, architektury)

wernakularnyadjective
zwyczajowy, potoczny, popularny, nienaukowy – w odniesieniu do nazewnictwa biologicznego;

ververb

zakwitaćverb
zaczynać kwitnąć; rozwijać się z pąka w kwiat; okrywać się kwiatami

vernoun

kwitnienie(botanika, botaniczny) okres dojrzałości u roślin nasiennych, w którym dochodzi do wytwarzania kwiatów
noun

vero adverb

naprawdęadverb
…potwierdzająca, że coś jest zgodne z prawdą, z rzeczywistością

Verona noun

Berno(geografia, geograficzny) stolica Szwajcarii;
noun

Werona(geografia, geograficzny) miasto w północno-wschodnich Włoszech, w regionie administracyjnym Wenecja Euganejska;
noun

Veronica noun

Weronikanoun
imię żeńskie;

verres [Verris] noun

odyniec(łowiectwo, łowiecki) stary samiec samotnie żyjący, najczęściej w odniesieniu do dzika, a rzadziej żubra
noun

verruca [verrucae] noun

brodawka(medycyna, medyczny) większa, chorobowa wypukłość na skórze
noun

Versaliis noun

Wersal(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) miejscowość we Francji położona na zachód od Paryża, słynąca z rezydencji królów francuskich;
noun

versipellis [versipellis] noun

wilkołak(folklor) człowiek, który może (częściowo albo w całości) zmienić się w wilka
noun

versus adverb

przeciwadverb
… używany do określenia celu czynności lub stanów związanych z walką lub grą z wyrażeniem stojącym za przyimkiem

versūtia noun

sprytnoun
zdolność wychodzenia z korzyścią z każdej sytuacji zwykle w sposób nieuczciwy

vertebra [vertebrae] noun

kręg(anatomia, anatomiczny) podstawowy element budujący kręgosłup
noun

vertere verb

tłumaczyćverb
wyrażać tę samą informację za pomocą innego języka niż wyjściowy

vertīgō noun

zawroty głowy(medycyna, medyczny) nieprzyjemne, subiektywne odczucie wirowania lub braku równowagi;
noun

veru [verus] noun

snoza(pszczelarstwo, pszczelarski) beleczka układana poziomo w gnieździe, od której pszczoły odbudowują plaster
noun

zasuwa(technologia, technika, techniczny) zamek złożony z ruchomej sztabki wsuwanej do odpowiedniego otworu
noun

verum noun

prawdanoun
treść zgodna z rzeczywistością;

vervactum noun

odłóg(rolnictwo, rolniczy) nieuprawiany grunt orny
noun

vervex [vervis] noun

skop(zootechnika, zootechniczny) wykastrowany baran
noun

skopek(zootechnika, zootechniczny) wytrzebione jagnię
noun

verēcundus adjective

powściągliwyadjective
potrafiący zachować opanowanie, mający umiar

wstydliwyadjective
łatwo odczuwający wstyd

wstydliwyadjective
świadczący o wstydliwości

verū noun

rożen(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) pręt z metalu do opiekania mięsa nad ogniem
noun

, ēvertĕre verb

burzyćverb
powodować rozpad czegoś budowanego

przygnębićverb
dać przygnębienie, wprowadzić kogoś w zły stan psychiczny; spowodować złe samopoczucie u kogoś

123