Latin | Lengyel |
---|---|
tempus [temporis] (3rd) N noun | czas(gramatyka) sposób odmiany czasownika, polegający na rozróżnianiu chwili wykonania czynności względem momentu wypowiedzi czasnoun czasnoun okresnoun sezon(handel, handlowy) pora roku sezon(rolnictwo, rolniczy) okres dojrzewania i zbioru owoców lub innego rodzaju płodów rolnych sezon(telewizja, telewizyjny) zbiór odcinków serialu telewizyjnego zazwyczaj emitowanych w ciągu jednego roku lub półrocza sezonnoun skroń(anatomia, anatomiczny) boczna część głowy za oczami; |
tempus adjective | napiętyadjective |
in tempus adverb | w swoim czasieadverb |
postmeridianum tempus interjection | dzieńdoberek(potocznie, potoczny) (żartobliwie) dzień dobry |
postmeridianum tempus adverb | po południuadverb |
summum tempus noun | najwyższy czasnoun |
vesper | postmeridianum tempus noun | popołudnienoun |