Latin-Lengyel szótár »

nominativus lengyelül

LatinLengyel
nominativus noun

mianownik(językoznawstwo, językoznawczy) (gramatyka) pierwszy przypadek deklinacji, który odpowiada na pytania: kto? co?;
noun

nominativus [nominativa, nominativum] adjective

mianownikowy(gramatyka) związany z mianownikiem, dotyczący mianownika
adjective