Latin | Polish |
---|---|
nomen [nominis] (3rd) N noun | imię(przestarzałe, przestarzały) rzeczownik (imię rzeczowne), przymiotnik (imię przymiotne), liczebnik (imię liczbowe), zaimek lub imiesłów; imięnoun nazwanoun |
nomen | mianowiciesłuży wprowadzeniu do uszczegółownienia wcześniejszej wypowiedzi mianowiciesłuży wprowadzeniu wyliczenia |
nomen adjective | rzeczownikowy(gramatyka) odnoszący się do rzeczownika, związany z rzeczownikiem |
nomen adverb | imiennieadverb |
(nomen) deminutivum noun | zdrobnienie(gramatyka) oznaczenie przedmiotu mniejszego w stosunku do poprzedniego, oznaczać może pieszczotliwy lub pogardliwy stosunek mówiącego do obiektu; |
(nomen) deminutivum adjective | zdrobniały(językoznawstwo, językoznawczy) powstały w wyniku zdrobnienia |
nomen nescio | J= (biblijny) Ewangelia według świętego Jana |
nomen numerale noun N | liczebnik(gramatyka) nazwa liczby |
nomen praedicativum noun | orzecznik(językoznawstwo, językoznawczy) nieczasownikowa część orzeczenia imiennego; |
nomen proprium noun | rzeczownik własny(gramatyka) rzeczownik będący nazwą konkretnej osoby lub innej istoty żywej, przedmiotu, miejsca lub obiektu geograficznego |
nomen singulare tantum noun | singulare tantum(gramatyka) rzeczownik występujący jedynie w liczbie pojedynczej; |
nomen substantivum | substantivum noun | rzeczownik(gramatyka) część mowy umożliwiająca rozróżnianie przedmiotów, osób, zwierząt, pojęć itp. poprzez nadanie im nazw lub imion; |
nomen | praenomen noun | imięnoun |
agnomen [agnominis] (3rd) N noun | przydomeknoun |
cognomen [cognominis] (3rd) N noun | przezwiskonoun |
cognomen | gentilicium noun | nazwiskonoun |
phaenomenalismus noun | fenomenalizm(filozofia, filozoficzny) przekonanie, iż bezpośrednio dostępne poznaniu są wyłącznie zjawiska, natomiast istota rzeczy jest niepoznawalna lub nie istnieje; |
phaenomenologia noun | fenomenologia(filozofia, filozoficzny) kierunek filozoficzny, polegający na opisie i oglądzie tego, co bezpośrednio jest dane; |
phaenomenon noun | zjawiskonoun |
pronomen interrogativum noun N | zaimek pytajny(gramatyka) zaimek tworzący pytanie |
pronomen possessivum noun | zaimek dzierżawczy(gramatyka) zaimek, który wskazuje na przynależność czegoś bądź kogoś do danej osoby lub rzeczy |
pronomen relativum noun | zaimek względny(gramatyka) zaimek, który zastępuje wyraz określający obiekt lub jego właściwości |
pronomen | prōnōmen noun | zaimek(gramatyka) część mowy, która zastępuje rzeczownik, przymiotnik, liczebnik lub przysłówek i pełni ich funkcje w zdaniu; |