lingua lengyelül
| Latin | Lengyel |
|---|---|
| lingua [linguae] noun | język(anatomia, anatomiczny) mięsień znajdujący się w jamie ustnej lub gębowej, pełniący funkcję narządu smaku, ułatwiający jedzenie, a u ludzi także mówienie; język(informatyka, informatyczny) zbiór rozkazów i reguł ich łączenia sterujących pracą komputera; język(językoznawstwo, językoznawczy) zbiór słów, reguł gramatycznych, zasad wymowy, idiomów, umożliwiający porozumiewanie się osób znających ten zbiór; języknoun języknoun mowa(przenośnie, przenośnia) znaczenie, sens gestów, znaków, sygnałów mowanoun narzeczenoun ozór(spożywczy) mięso z języka zwierzęcia |
| lingua cornica noun | kornijski(językoznawstwo, językoznawczy) język z grupy brytańskiej języków celtyckich; |
| lingua etrusca noun | Etrusk(historia, historyczny, historycznie) (etnografia, etnograficzny) przedstawiciel starożytnego ludu zamieszkującego Etrurię w środkowej Italii, wykształconego między XI a IX wiekiem p.n.e. |
| lingua Finnica noun | fiński(językoznawstwo, językoznawczy) ugrofiński język używany przez Finów; |
| lingua Germana noun | niemiecki(językoznawstwo, językoznawczy) język używany w Niemczech, Austrii i części Szwajcarii (język niemiecki); |
| lingua gesticulatoria noun | język migowynoun |
| lingua Groenlandica adjective | grenlandzkiadjective |
| lingua indogermanica adjective | praindoeuropejski(językoznawstwo, językoznawczy) indoeuropejski pierwotny, odnoszący się do pierwotnego okresu wspólnoty indoeuropejskiej |
| lingua Islandica noun | islandzki(językoznawstwo, językoznawczy) język urzędowy Islandii; |
| lingua Islandica adjective | islandzkiadjective |
| lingua iudaeogermanica noun | jidysz(językoznawstwo, językoznawczy) język Żydów aszkenazyjskich; |
| lingua iudaeogermanicus noun | jidysz(językoznawstwo, językoznawczy) język Żydów aszkenazyjskich; |
| lingua Latina noun | łacina(językoznawstwo, językoznawczy) język starożytnych Rzymian; |
| lingua Latina Ecclesiastica noun | łacina kościelna(językoznawstwo, językoznawczy) język łaciński używany w liturgii Kościoła |
| lingua Lusitana noun | portugalski(językoznawstwo, językoznawczy) język urzędowy Portugalii; |
| lingua materna noun | język ojczysty(językoznawstwo, językoznawczy) język przyswojony jako pierwszy w otoczeniu, w którym się wychowuje; |
| lingua Nordica antiqua noun | staronordyjski(językoznawstwo, językoznawczy) język staronordyjski; |
| lingua norvegica noun | norweskinoun |
| lingua norvegica adjective | norweskiadjective |
| lingua Occitana noun | prowansalskinoun |
| lingua Philippina noun | filipino(językoznawstwo, językoznawczy) główny dialekt języka tagalskiego |
| lingua programmandi noun | język programowania(informatyka, informatyczny) język sztuczny przeznaczony do zapisu algorytmów lub programów komputerowych |
| lingua punica noun | Punijczyknoun |
| lingua punica adjective | punickiadjective |
| lingua Rhaetica noun | romansz(językoznawstwo, językoznawczy) język obejmujący pięć grup dialektów retoromańskich używanych w szwajcarskim kantonie Gryzonia; |
| lingua Sanscrita noun | sanskryt(językoznawstwo, językoznawczy) język literacki starożytnych, średniowiecznych i wczesnonowożytnych Indii; |
| lingua Sanscrita adjective | sanskryckiadjective |
| lingua saxonica noun | dolnoniemiecki(językoznawstwo, językoznawczy) język dolnoniemiecki; |
| lingua Sinensis Mandarinica noun | mandaryński(językoznawstwo, językoznawczy) standardowy język chiński; |
| lingua Sogdiana adjective | sogdyjskiadjective |
| lingua Suahelica noun | suahili(językoznawstwo, językoznawczy) język używany we wschodniej części Afryki; |
| lingua Suecica noun | Szwedkanoun |
