Latin-Lengyel szótár »

lac lengyelül

LatinLengyel
lac [lactis] (3rd) N
noun

mlecz(ichtiologia, ichtiologiczny) nasienie samców ryb;
noun

mleko(spożywczy) wydzielina gruczołów mlecznych, najczęściej krowy, spożywana przez ludzi jako dodatek do pokarmu lub jako sam pokarm
noun

lac crassum noun

zsiadłe mleko(spożywczy) mleko poddane procesowi fermentacji, o kwaśnym smaku i gęstej konsystencji;
noun

lac iogurtinum | iogurtum noun

jogurt(spożywczy) produkt mleczarski fermentowany mlekowo;
noun

lacca noun

laknoun
topliwa mieszanina kalafonii i innych substancji żywicznych, używana do odciskania pieczęci i do uszczelniania;

laccasa noun

lakaza(biochemia, biochemiczny) enzym roślinny, charakterystyczny przede wszystkim dla grzybów rosnących na rozkładającym się drewnie
noun

Lacedaemon noun

Lacedemon(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) starożytna Sparta
noun

Lacedaemonius noun

Lacedemończyknoun
mieszkaniec Lacedemonu (Sparty)

Lacedaemonius adjective

lacedemońskiadjective
związany z Lacedemonem, dotyczący Lacedemonu lub Lacedemończyków

lacerare verb

rozdzieraćverb
drąc, dzielić na części

lacerna [lacernae] (1st) F
noun

pelerynanoun
wierzchnie okrycie bez rękawów, zarzucone na ramiona, niekiedy krótsze, tylko do łokci;

Lacerta [lacertae] (1st) F
noun

Jaszczurka(astronomia, astronomiczny) jeden z gwiazdozbiorów nieba północnego;
noun

lacerta | lacertus noun

jaszczurka(herpetologia, herpetologiczny) czworonożny lub beznogi gad o wydłużonym ciele, oczach uzbrojonych w powieki i mocnych szczękach;
noun

makrela(ichtiologia, ichtiologiczny) ryba morska z rodziny makrelowatych z rodzaju Scomber lub Scomberomorus;
noun

lacessĕre verb

wyzywaćverb
proponować walkę

Lachia noun

Laszczyzna(geografia, geograficzny) region etniczny w Morawach i na Śląsku w Czechach
noun

lachiensis adjective

laskiadjective
związany z Lachami, dotyczący Lachów

lacinia [laciniae] (1st) F
noun

patkanoun
pasek materiału przyszyty lub przypięty do ubrania, służący do ściągnięcia luźnej jego części lub stanowiący ozdobę

lacinia verb

łopotać(książkowy) poruszać skrzydłami w górę i w dół
verb

łopotać(książkowy) wytwarzać charakterystyczny dźwięk, będąc szybko poruszanym
verb

łopotać(książkowy) wytwarzać charakterystyczny dźwięk poprzez szybkie poruszanie przedmiotem
verb

Lacinia Gazetica noun

Strefa Gazynoun
część Autonomii Palestyńskiej na wybrzeżu śródziemnomorskim;

lacmus noun

lakmus(chemia, chemiczny) wskaźnik pH, naturalnie występujący w wielu gatunkach porostów;
noun

Laconia noun

Lakonia(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina historyczna na południowym wschodzie Peloponezu, z największym ośrodkiem w Sparcie, graniczyła od zachodu z Mesenią, od północy zaś z Arkadią;
noun

Laconicus adjective

lakońskiadjective
związany z Lakonią, dotyczący Lakonii

lacrima [lacrimae] (1st) F
noun

łza(fizjologia, fizjologiczny) kropla słonawej wody wydzielonej przez oko;
noun

lacto [lactare, lactavi, lactatus] (1st)
verb

karmić piersią(fizjologia, fizjologiczny) żywić potomstwo mlekiem pochodzącym z własnego gruczołu piersiowego
verb

lactasa noun

laktazanoun
enzym trawienny rozkładający laktozę do glukozy i galaktozy;

lacteus [lactea, lacteum] adjective

mlecznyadjective
dotyczący mleka, otrzymywany, zrobiony z mleka, z dodatkiem mleka

lactosum noun

laktoza(chemia, chemiczny) dwucukier występujący w mleku ssaków;
noun

lactuca [lactucae] (1st) F
noun

pasztet(przenośnie, przenośnia) (potocznie, potoczny) (pejoratywnie, pejoratywny) kłopotliwa sytuacja
noun

sałata(botanika, botaniczny) rodzaj roślin z rodziny astrowatych (Lactuca L.), wiele gatunków jadalnych;
noun

sałatanoun
warzywo liściaste, spożywane zwykle na surowo

lacuna [lacunae] (1st) F
noun

lukanoun
brak lub niedobór czegoś

lukanoun
puste miejsce

lacunar [lacunaris] (3rd) N
noun

pułap(książkowy) najwyższy poziom czegoś, górna granica
noun

pułap(lotnictwo, lotniczy) maksymalna wysokość, na jaką może wzbić się określony statek powietrzny;
noun

pułap(meteorologia, meteorologiczny) wysokość podstawy chmur nad ziemią
noun

strop(architektura, architektoniczny) (budownictwo) poziomy element konstrukcyjny budynku, najczęściej rozdzielający dwie kondygnacje;
noun

sufit(budownictwo) górna ściana pomieszczenia
noun

12