Latin-Lengyel szótár »

itus lengyelül

LatinLengyel
appetitus [appetitus] (4th) M
noun

apetytnoun
chęć jedzenia, łaknienie;

appeto [appetere, appetivi, appetitus] (3rd) TRANS
verb

sięgaćverb
próbować dostać się do czegoś, wyciągać rękę, żeby dotknąć czegoś

zabiegaćverb
czynić starania

appono [apponere, apposui, appositus] (3rd) TRANS
verb

naklejaćverb
przymocowywać coś na powierzchni czegoś za pomocą substancji klejącej

articulus definitus noun
M

przedimek określony(gramatyka) przedimek, który stoi przed rzeczownikiem znanym z kontekstu
noun

rodzajnik określony(językoznawstwo, językoznawczy) (gramatyka) rodzajnik występujący w wyrażeniach odnoszących się do konkretnych przedmiotów lub osób (np. znanych z kontekstu) oraz pojęć ogólnych
noun

auditus [auditus] (4th) M
noun

fama(książkowy) niepewna, niesprawdzona wiadomość
noun

pogłoskanoun
rozpowszechniana wiadomość, której autentyczność jest niepewna, niesprawdzona

audio [audire, audivi, auditus] (4th)
verb

przestrzegaćverb
stosować się do czegoś, być w zgodzie z jakimś przepisem

słychaćverb
daje się usłyszeć

auditus | audientia noun

słuchnoun
jeden ze zmysłów, który odbiera dźwięki;

bibo [bibere, bibi, bibitus] (3rd)
verb

ciągnąć(potocznie, potoczny) pić
verb

upijaćverb
brać łyka z wierzchu

blandior [blandiri, blanditus sum] (4th) DEP
verb

pieścićverb
tulić, głaskać okazując czułość

Brexitus noun

brexit(historia, historyczny, historycznie) (ekonomia, ekonomiczny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) wyjście Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej
noun

canicapitus noun

psiogłowiec(mitologia, mitologiczny) fantastyczna istota mająca ciało człowieka i głowę psa, żyjąca według średniowiecznych legend w odległych krainach
noun

careo [carere, carui, caritus] (2nd)
verb

brakowaćverb
być w zbyt małej ilości lub liczbie, nie wystarczać

censeo [censere, censui, censitus] (2nd) TRANS
verb

wyznawaćverb
wierzyć w coś; czcić coś; także: być wyznawcą danej religii

circuitus [circuitus] (4th) M
noun

cyrkulacjanoun
obieg zamknięty

patrol(harcerski) kilkuosobowa grupa harcerzy, nieformalny zastęp harcerski utworzony ad hoc
noun

patrol(wojskowość, wojskowy) grupa rozpoznania, ubezpieczenia i kontroli;
noun

patrol(wojskowość, wojskowy) zadanie dokonywania rekonesansu
noun

patrolnoun
obchód pilnowanego terenu

circuitus | circumferentia noun

obwód(geometria) długość brzegu figury geometrycznej;
noun

coalitus [coalitus] (4th) M
noun

koalicja(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) porozumienie partii politycznych, które realizują wspólne cele polityczne tworząc rząd albo działając w opozycji
noun

cognitus | notus adjective

znanyadjective
taki, który jest rozpoznawany przez wiele osób

cohibeo [cohibere, cohibui, cohibitus] (2nd) TRANS
verb

ograniczaćverb
ujmować w pewną limitowaną przestrzeń; wyznaczać obszar czegoś; otaczać czymś, co oddziela od reszty

coitus [coitus] (4th) M
noun

seks(potocznie, potoczny) stosunek płciowy, zazwyczaj między dwiema osobami
noun

stosuneknoun
współżycie seksualne, akt płciowy, stosunek płciowy

coitus verb

seksowaćverb
określać płeć zwierząt, głównie piskląt hodowlanych

coitus interruptus noun

stosunek przerywany(medycyna, medyczny) stosunek płciowy, podczas którego dochodzi do wyjścia członka z pochwy przed wytryskiem nasienia
noun

coitus oralis noun

seks oralnynoun
zbliżenie seksualne opierające się na pieszczeniu narządów płciowych i innych stref erogennych partnerki lub partnera językiem i ustami

commoneo [commonere, commonui, commonitus] (2nd)
verb

poradzićverb
udzielić komuś rady, wskazówki

compositus [composita -um, compositior -or -us, compositissimus -a -um] adjective

układnyadjective
będący wyrazem układnego (1.1) zachowania

układnyadjective
zachowujący się w sposób bardzo uprzejmy, czasem z chęci przypodobania się ktoś

złożonyadjective
taki, który z czegoś się składa (ma części)

convalesco [convalescere, convalui, convalitus] (3rd) INTRANS
verb

goić(medycyna, medyczny) powodować wyleczenie uszkodzeń skórnych lub śluzówkowych, np. zabliźnianie ran
verb

zdrowiećverb
wracać do zdrowia, odzyskiwać siły

copulatio | coitus noun

kopulacja(fizjologia, fizjologiczny) cielesne zespolenie się dwóch osobników różnej płci, umożliwiające zapłodnienie
noun

cratio [cratire, crativi, cratitus] (4th) TRANS
verb

bronować(rolnictwo, rolniczy) spulchniać ziemię za pomocą brony
verb

123

Korábban kerestél rá