itus w języku polskim
| Łacina | Polski |
|---|---|
| antehabeo [antehabere, antehabui, antehabitus] verb | wolećverb |
| appetitus [appetitus] noun | apetytnoun |
| appono [apponere, apposui, appositus] verb | naklejaćverb |
| articulus definitus noun | przedimek określony(gramatyka) przedimek, który stoi przed rzeczownikiem znanym z kontekstu rodzajnik określony(językoznawstwo, językoznawczy) (gramatyka) rodzajnik występujący w wyrażeniach odnoszących się do konkretnych przedmiotów lub osób (np. znanych z kontekstu) oraz pojęć ogólnych |
| auditus [auditus] noun | fama(książkowy) niepewna, niesprawdzona wiadomość pogłoskanoun słuchnoun |
| audio [audire, audivi, auditus] interjection | halointerjection |
| audio [audire, audivi, auditus] verb | przestrzegaćverb słuchaćverb słychaćverb słyszeć(fizjologia, fizjologiczny) odbierać dźwięk za pomocą zmysłu słuchu uczęszczaćverb |
| blandior [blandiri, blanditus sum] verb | pieścićverb |
| Brexitus noun | brexit(historia, historyczny, historycznie) (ekonomia, ekonomiczny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) wyjście Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej |
| canicapitus noun | psiogłowiec(mitologia, mitologiczny) fantastyczna istota mająca ciało człowieka i głowę psa, żyjąca według średniowiecznych legend w odległych krainach |
| careo [carere, carui, caritus] verb | brakowaćverb |
| censeo [censere, censui, censitus] verb | wyznawaćverb |
| circuitus [circuitus] noun | cyrkulacjanoun obwód(geometria) długość brzegu figury geometrycznej; patrol(harcerski) kilkuosobowa grupa harcerzy, nieformalny zastęp harcerski utworzony ad hoc patrol(wojskowość, wojskowy) grupa rozpoznania, ubezpieczenia i kontroli; patrol(wojskowość, wojskowy) zadanie dokonywania rekonesansu patrolnoun |
| coalitus [coalitus] noun | koalicja(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) porozumienie partii politycznych, które realizują wspólne cele polityczne tworząc rząd albo działając w opozycji |
| cognitus [cognita, cognitum] adjective | znanyadjective |
| cognosco [cognoscere, cognovi, cognitus] verb | dowiedzieć sięverb poznawaćverb |
| cohibeo [cohibere, cohibui, cohibitus] verb | ograniczaćverb |
| coitus [coitus] verb | seksowaćverb |
| coitus [coitus] noun | kopulacja(fizjologia, fizjologiczny) cielesne zespolenie się dwóch osobników różnej płci, umożliwiające zapłodnienie seks(potocznie, potoczny) stosunek płciowy, zazwyczaj między dwiema osobami stosuneknoun |
| coitus interruptus noun | stosunek przerywany(medycyna, medyczny) stosunek płciowy, podczas którego dochodzi do wyjścia członka z pochwy przed wytryskiem nasienia |
| coitus oralis noun | seks oralnynoun |
| compositus [composita -um, compositior -or -us, compositissimus -a -um] adjective | złożonyadjective |
| consisto [consistere, constiti, constitus] verb | polegaćverb |
| convalesco [convalescere, convalui, convalitus] verb | goić(medycyna, medyczny) powodować wyleczenie uszkodzeń skórnych lub śluzówkowych, np. zabliźnianie ran |
| cratio [cratire, crativi, cratitus] verb | bronować(rolnictwo, rolniczy) spulchniać ziemię za pomocą brony |
