Latin-Lengyel szótár »

consuetudo lengyelül

LatinLengyel
consuetudo [consuetudinis] (3rd) F
noun

obyczajnoun
nawyk, sposób postępowania, zachowania charakterystyczny dla danego człowieka lub zwierzęcia

obyczajnoun
powszechnie przyjęty, tradycyjny sposób postępowania w danych okolicznościach

obyczajnoun
zazwyczaj w liczbie mnogiej: sposób życia, zasady, którymi ktoś się kieruje

prawo zwyczajowe(socjologia, socjologiczny) zbiór stosowanych norm prawnych ukształtowanych w toku historii i uważanych przez jakąś społeczność lub grupę za obowiązujące;
noun

przyzwyczajenienoun
to do czego ktoś się przyzwyczaił

relacjanoun
zależność między dwoma bądź większą liczbą elementów

stosuneknoun
zależność między różnymi elementami

zwyczajnoun
sposób zachowywania się lub czynności wykonywane w określonych sytuacjach według pewnego wzoru określonego przez kulturę

Korábban kerestél rá