dicţionar Polonez-German »

pop înseamnă în Germană

PolonezăGermană
popiół noun
szary proszek pozostający po spaleniu czegoś

die Asche [der Asche; die Aschen]Substantiv

popisywać verb
czynić na pokaz; robić co, żeby zwrócić czyjąś uwagę

sich aufspielenVerb

poplamiony adjective

dreckig [dreckiger; am dreckigsten]Adjektiv

poplecznik noun
ktoś, kto kogoś popiera; zwolennik, stronnik

der Handlanger [des Handlangers; die Handlanger]Substantiv

popłoch (botanika, botaniczny) Onopordum, rodzaj roślin o długiej kolczastej łodydze, liściach z kolcami i purpurowych kwiatach zebranych w kuliste koszyczki
noun

EselsdistelSubstantiv

popłoch noun
nagły strach, który wywołuje nieracjonalne zachowanie, obezwładnia

die Panik [der Panik; die Paniken]Substantiv

popojutrze adverb
za trzy dni, dwa dni po jutrze

überübermorgenAdverb

popołudnie noun
okres pomiędzy południem a wieczorem

der Nachmittag [des Nachmittags; die Nachmittage]Substantiv

poporodowy (fizjologia, fizjologiczny) (medycyna, medyczny) (weterynaria, weterynaryjny) następujący po porodzie, związany z okresem po porodzie
adjective

postnatal | postpartalAdjektiv

poprać verb

waschen [wusch; hat gewaschen]Verb

Poprad

Poprad

poprasować verb
uprasować wiele czegoś lub wszystko

ausbügeln [bügelte aus; hat ausgebügelt]Verb

poprawa noun
zmiana stanu czegoś na lepszy; ulepszenie, poprawienie

Verbesserung | Korrektur | BerichtigungSubstantiv

poprawczak

Jugendgefängnis

poprawiać verb
czynić coś lepszym, doskonalszym

verbessern [verbesserte; hat verbessert]Verb

poprawiać verb
usuwać błędy, np. z tekstu

berichtigen | korrigieren | zurechtmachenVerb

poprawić phrase

verbessern [verbesserte; hat verbessert]Phrase

poprawka (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) formalna propozycja zmiany procedowanego w parlamencie aktu prawnego
noun

GesetzesänderungSubstantiv

poprawka noun
skorygowanie czegoś

die Abänderung [der Abänderung; die Abänderungen]Substantiv

poprawka noun
wersja tekstu

die Wiederholung [der Wiederholung; die Wiederholungen]Substantiv

poprawnie adverb
w sposób poprawny, zgodny z poprawnością lub określoną zasadą/przepisem

absolutAdverb

poprawność noun
zgodność z normami

Korrektheit | RichtigkeitSubstantiv

poprawność polityczna (socjologia, socjologiczny) norma językowa zalecająca w tzw. dyskursie publicznym unikanie określeń i zwrotów, które mogą urazić, obrazić, naruszyć godność osób, o których się wypowiadamy czy z którymi polemizujemy;
noun

politische KorrektheitSubstantiv

poprawny adjective
zgodny z poprawnością, z normą lub zasadami, nie mający błędów, nie wykraczający poza określoną normę

korrekt [korrekter; am korrektesten]Adjektiv

popręg noun
zakładany pod brzuchem konia pas przytrzymujący siodło;

der SattelgurtSubstantiv

poprosić verb

anklopfen [klopfte an; hat angeklopft]Verb

poprowadzić (architektura, architektoniczny) nakreślić kierunek budowy
verb

führen [führte; hat geführt]Verb

poprowadzić (geometria) narysować linię
verb

zeichnen [zeichnete; hat gezeichnet]Verb

poprowadzić verb
pójść z kimś lub czymś wyznaczając trasę przez lub do jakiegoś miejsca

führen [führte; hat geführt]Verb

poprowadzić verb
zająć się kierowaniem pojazdem

lenken [lenkte; hat gelenkt]Verb

poprowadzić verb
zająć się przewodniczeniem czegoś

leiten [leitete; hat geleitet]Verb

poprzeczka (sport, sportowy) belka układana na stojakach do skoków wzwyż i skoków o tyczce
noun

die Querlatte [der Querlatte; die Querlatten]Substantiv

poprzeczka (sport, sportowy) poprzeczna belka łącząca górne końce pionowych słupków bramki
noun

die Querlatte [der Querlatte; die Querlatten]Substantiv

poprzeczka noun
belka albo listwa umocowana w poprzek czegoś

der Balken [des Balkens; die Balken]Substantiv

poprzeczny adjective
ułożony poziomo, prostopadle do czegoś

querAdjektiv

poprzedni

bisherig

poprzedni adjective
taki, który był uprzednio (w czasie)

ehemaligerAdjektiv

poprzedni adjective
taki, który poprzedza (w kolejności)

vorhergehendAdjektiv

poprzednik noun
coś poprzedzającego inną rzecz

der Ahn [des Ahn(e)s/Ahnen; die Ahnen]Substantiv

poprzednik noun
ten, który zajmował się daną sprawą lub był w określonym miejscu poprzednio

der Vorläufer [des Vorläufers; die Vorläufer]Substantiv

123