arm betyder på polska
| Tyska | Polska |
|---|---|
| der Farmer [des Farmers; die Farmer] Substantiv | farmer(rolnictwo, rolniczy) właściciel lub dzierżawca farmy w krajach anglosaskich |
| Frauenschwarm Substantiv | byczek(ironicznie) młody, silny mężczyzna przystojniak(potocznie, potoczny) przystojny mężczyzna lub chłopiec |
| Fruchtaufstrich | Marmelade Substantiv | dżem(spożywczy) słodka, lepka substancja do smarowania chleba lub dodawana do naleśników, wytwarzana przez gotowanie owoców z cukrem; |
| Garmisch-Partenkirchen | |
| Gebärmutter | Uterus Substantiv | macica(anatomia, anatomiczny) narząd kręgowców, w którym rozwija się embrion; |
| der Gebärmutterhals [des Gebärmutterhalses; die Gebärmutterhälse] Substantiv | szyjka macicy(anatomia, anatomiczny) dolna część mięśniówki macicy łącząca pochwę z jamą macicy; |
| das Gedärm [des Gedärm(e)s; die Gedärme] Substantiv | flaknoun wnętrznościnoun |
| lärmen [lärmte; hat gelärmt] Verb | hałasowaćverb |
| der Gendarm [des Gendarmen; die Gendarmen] Substantiv | żandarmnoun |
| geräuschvoll | laut | lärmend | wild | übermütig Adverb | hałaśliwieadverb |
| wärmen [wärmte; hat gewärmt] Verb | ogrzewaćverb |
| Glasharmonika | |
| globale Erwärmung Substantiv | globalne ocieplenie(geografia, geograficzny) (meteorologia, meteorologiczny) zjawisko podwyższenia średniej temperatury atmosfery przy powierzchni ziemi i oceanów; |
| Grimmdarm | Kolon Substantiv | okrężnica(anatomia, anatomiczny) najdłuższa część jelita grubego |
| Hand | Arm Substantiv | ręka(anatomia, anatomiczny) część kończyny górnej człowieka lub małpy człekokształtnej od nadgarstka do końca palców; |
| harmlos | unschädlich | gefahrlos Adjektiv | nieszkodliwyadjective |
| die Harmlosigkeit [der Harmlosigkeit; die Harmlosigkeiten] Substantiv | nieszkodliwośćnoun |
| die Harmonie [der Harmonie; die Harmonien] Substantiv | harmonia(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) element dzieła muzycznego; harmonianoun |
| das Harmonium [des Harmoniums; die Harmonien] Substantiv | fisharmonia(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instrument muzyczny z grupy instrumentów dętych klawiszowych; |
| harmonieren [harmonierte; hat harmoniert] Verb | harmonizowaćverb |
| die Harmonika [der Harmonika; die Harmonikas|Harmoniken] Substantiv | harmonijkanoun |
| harmonisieren [harmonisierte; hat harmonisiert] Verb | harmonizowaćverb współbrzmieć(książkowy) zwykle o instrumentach muzycznych: wydawać harmonijny dźwięk |
| die Harmonisierung [der Harmonisierung; die Harmonisierungen] Substantiv | harmonizacja(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) wielogłosowe opracowanie utworu muzycznego |
| Hauptschwarm | Vorschwarm Substantiv | pierwak(pszczelarstwo, pszczelarski) pierwszy rój w roku |
| herabsetzen | abwerten | herabwürdigen | schmälern | verharmlosen Verb | umniejszaćverb |
| Herde | Rudel | Schule | Schwarm | Meute | Pack Substantiv | stado(zoologia, zoologiczny) grupa osobników tego samego, rzadziej różnych gatunków zwierząt, żyjąca na określonym terytorium, związana mniej lub bardziej zaawansowaną formą organizacji społecznej; |
| herumlärmen | herumtoben Verb | wariować(potocznie, potoczny) być hałaśliwym w zachowaniu lub zabawie |
| herzlich | warm Adverb | serdecznieadverb |
| Indigokarmin Substantiv | indygokarmin(chemia, chemiczny) związek organiczny, sulfonowa pochodna indyga, niebieski barwnik syntetyczny, stosowany w medycynie, przemyśle barwników i jako odczynnik chemiczny; |
| Jarmuk Substantiv | Jarmuk(geografia, geograficzny) rzeka na Bliskim Wschodzie, dopływ Jordanu, rzeka graniczna między Syrią i Jordanią oraz Izraelem i Jordanią; |
| kaltblütig | wechselwarm Adjektiv | zmiennocieplny(zoologia, zoologiczny) związany ze zmiennością ciepłoty |
| das Karma [des Karmas; —] Substantiv | karma(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w hinduizmie, buddyzmie i dżinizmie: przeszłe czyny i zamiary mające wpływ na przyszłość czującej istoty (np. człowieka) i jej następne wcielenia; karman(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (w buddyzmie, hinduizmie i innych religiach dharmicznych) przyczyna – rozumiana w sensie prawa przyczyny i skutku; |
| der Karmelit [des Karmeliten; die Karmeliten] Substantiv | karmelitanoun karmelitanka(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) zakonnica z zakonu karmelitańskiego |
| der Karmelit [des Karmeliten; die Karmeliten] Adjektiv | karmelitański(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany z Karmelem |
