Tysk-Polsk ordbok »

arm betyder på polska

TyskaPolska
Carmagnole Substantiv

karmaniolanoun
francuska marszowa pieśń rewolucyjna, grywana też w czasie egzekucji;

Carmen Substantiv

Carmennoun
imię żeńskie;

Charm Substantiv

czar(przenośnie, przenośnia) urok
noun

der Charme [des Charmes; —] Substantiv

urok(książkowy) to, co wywiera przyjemne wrażenie
noun

Charmoula | Chermoula Substantiv

chermoula(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) rodzaj marynaty pochodzącej z krajów Maghrebu, której podstawowymi składnikami są liście kolendry, czosnek i kumin rozprowadzone w oliwie i soku cytrynowym;
noun

Chiliaarm | Kilijaarm Substantiv

Kilia(geografia, geograficzny) główne, północne ramię ujściowe Dunaju;
noun

der Darm [des Darm(e)s; die Därme] Substantiv

flaki(spożywczy) części żołądka wołowego lub cielęcego, produkt na flaki (1.1)
noun

jelito(anatomia, anatomiczny) część przewodu pokarmowego między żołądkiem a odbytem;
noun

Darmstadt Substantiv

Darmstadt(geografia, geograficzny) (administracja) miasto w Niemczech, w Hesji;
noun

Darmstädter | darmstädtisch Adjektiv

darmsztadzkiadjective
związany z Darmstadtem, dotyczący Darmstadtu

das Darmstadtium [des Darmstadtiums; —] Substantiv

darmsztadt(chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Ds i liczbie atomowej 110;
noun

Darmstein Substantiv

koprolit(geologia, geologiczny) zachowany w osadach skamieniały ekskrement zwierzęcy;
noun

der Darmverschluss [des Darmverschlusses; die Darmverschlüsse] Substantiv

ileus(medycyna, medyczny) stan niedrożności jelita
noun

Dharma Substantiv

dharma(filozofia, filozoficzny) w buddyzmie: doktryna buddyjska
noun

dharma(filozofia, filozoficzny) w buddyzmie: element składowy materii
noun

dharma(filozofia, filozoficzny) w buddyzmie: ostateczna rzeczywistość, prawda
noun

dharma(filozofia, filozoficzny) w hinduizmie i buddyzmie: podstawowe zasady etyczne
noun

dharma(filozofia, filozoficzny) w hinduizmie i buddyzmie: prawo karmiczne decydujące o życiu człowieka (prawo przyczyny i skutku);
noun

der Dickdarm [des Dickdarm(e)s; die Dickdärme] Substantiv

jelito grube(anatomia, anatomiczny) odcinek przewodu pokarmowego od ujścia jelita cienkiego do odbytnicy;
noun

die Ärmel hochkrempeln Verb

zakasać rękawy(związek frazeologiczny) zabrać się energicznie do robienia czegoś
verb

die Disharmonie [der Disharmonie; die Disharmonien] Substantiv

dysharmonianoun
brak harmonii zestawionych elementów

der Dünndarm [des Dünndarm(e)s; die Dünndärme] Substantiv

jelito cienkie(anatomia, anatomiczny) część przewodu pokarmowego położona między żołądkiem a jelitem grubym;
noun

einarmig

jednoramienny

einarmig Adjektiv

bezrękiadjective
niemający jednej ręki

einarmig | einhändig Adjektiv

jednorękiadjective
mający jedną rękę

einarmiger Bandit Substantiv

jednoręki bandyta(potocznie, potoczny) automat do gier hazardowych, w którym po wrzuceniu monet i pociągnięciu za dźwignię z boku maszyny na bębnach lub ekranie dobierane są symbole w losowych konfiguracjach, przynosząc wygraną po wylosowaniu określonego układu symboli;
noun

enharmonisch Adjektiv

enharmoniczny(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) związany z enharmonią
adjective

das Erbarmen [des Erbarmens; —] Substantiv

zmiłowanienoun

erbärmlich | jämmerlich Adjektiv

żałosnyadjective
wzbudzający politowanie lub pogardę

erbärmlich | unglücklich Adverb

nieszczęśliwieadverb
w sposób wzbudzający litość

erbarmungslos | erbittert | gnadenlos | rücksisichtslos Adjektiv

bezpardonowy(przenośnie, przenośnia) ostry, brutalny, bezwzględny, pozbawiony skrupułów
adjective

die Erdwärme [der Erdwärme; —] Phrase

ciepło Ziemiphrase

Erdwärmekraftwerk

elektrownia geotermalna

erwärmen [erwärmte; hat erwärmt] Verb

ogrzaćverb

ogrzewaćverb

rozpalaćverb
bardzo silnie rozgrzewać

die Erwärmung [der Erwärmung; die Erwärmungen] Substantiv

ocieplanie(rzeczownik odczasownikowy) od ocieplać
noun

ocieplenie(rzeczownik odczasownikowy) od ocieplić
noun

Fantastin | Schwärmerin Substantiv

idealistkanoun
kobieta mająca skłonność do idealizowania rzeczywistości

die Farm [der Farm; die Farmen] Substantiv

ranczo(etnografia, etnograficzny) w Ameryce Łacińskiej: gospodarstwo wiejskie specjalizujące się w hodowli bydła lub owiec
noun

2345