stånd meaning in Polish
| Swedish | Polish |
|---|---|
| stånd | stan(historia, historyczny, historycznie) (socjologia, socjologiczny) grupa społeczna w okresie od średniowiecza do XVIII w.; stragan(handel, handlowy) prowizoryczne lub przenośne miejsce handlu, np. na targowisku |
| stånd [~et; pl. ~] | erekcja(fizjologia, fizjologiczny) (seksuologia, seksuologiczny) usztywnienie i powiększenie się niektórych narządów (np. prącia, łechtaczki, sutka) w wyniku zwiększonego ciśnienia krwi; stansytuacja, stopień czegoś, poziom sprawności w danej chwili; nastrój |
| ståndaktig [~t ~a] adjektiv | niewzruszonyadjective niezachwianyadjective |
| ståndare [~n; pl. ~, best. pl. ståndarna] substantiv | pręcik(botanika, botaniczny) męski organ płciowy roślin znajdujący się w kwiatach; |
| ståndarsträng [~en ~ar] substantiv | drucik(zdrobniale) od drut; cienki lub krótki drut |
| ståndrätt [~en ~er] substantiv | sąd polowynoun |
| andningsstillestånd [~et; pl. ~] substantiv | bezdech(medycyna, medyczny) chorobowy lub wywołany celowo zanik oddechu; |
| anstånd [~et; pl. ~] substantiv | karencja(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) okres, który musi upłynąć, zanim coś będzie mogło bądź musiało nastąpić odroczenienoun zabawiaćnoun zdobićnoun zwłokanoun |
| avstånd [~et; pl. ~] substantiv | dystansnoun oddalenienoun odległośćnoun odstępnoun pomiarowynoun pomierzyćnoun rozstaw(technologia, technika, techniczny) odległość między poszczególnymi, podobnymi częściami układu zdalnie(technologia, technika, techniczny) na odległość, nie bezpośrednio |
| bestånd [~et; pl. ~] substantiv | populacja(biologia, biologiczny) podstawowa jednostka ekologiczna oznaczająca wszystkie osobniki danego gatunku żyjące na danym terenie w tym samym czasie populacja(socjologia, socjologiczny) ogół ludzi żyjących w tym samym czasie na danym terenie populacja(statystyka, statystyczny) zbiór jednostek na temat których wyciągane są wnioski poprzez analizę próby statystycznej przetrwaćnoun |
| beståndsdel [~en ~ar] substantiv | składowynoun |
| bistånd [~et; pl. ~] substantiv | ukojenie(rzeczownik odczasownikowy) od ukoić |
| civilstånd [~et; pl. ~] substantiv | stan cywilny(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) zespół cech określających osobę fizyczną w świetle obowiązujących norm prawa cywilnego; |
| fågelbestånd | awifauna(ornitologia, ornitologiczny) ogół gatunków ptaków zamieszkujących określony obszar geograficzny, biotop lub żyjących w określonym okresie geologicznym; |
| följa minsta motståndets lag | iść po linii najmniejszego oporuwybierać najprostsze, najłatwiejsze rozwiązanie, niewymagające trudu, wysiłku |
| föreståndare [~n; pl. ~, best. pl. -ståndarna] substantiv | kierowniknoun kuratornoun nadzorcanoun |
| förstånd [~et] substantiv | rozumnoun umysłnoun |
| förståndig [~t ~a] adjektiv | rozsądnyadjective roztropnyadjective sensowny(potocznie, potoczny) taki, który działa logicznie, rozsądnie |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »