Swedish-Polish dictionary »

pol meaning in Polish

SwedishPolish
polyglott

poliglotaosoba znająca i biegle się posługująca wieloma językami

polyglottgulsångare

zaganiacz szczebiotliwy(ornitologia, ornitologiczny) Hippolais polyglotta, gatunek ptaka zamieszkującego południowo-zachodnią część Europy i północno-zachodnie krańce Afryki, który zatalatuje do Polski, gdzie jest objęty ścisłą ochroną gatunkową;

polygon [~en ~er] substantiv

poligon(geodezja, geodezyjny) obszar ograniczony liniami prostymi
noun

wielokąt(geometria) spójny obszar ograniczony przez łamaną zamkniętą;
noun

polyhistor [~n ~er ] substantiv

polimatnoun
uczony o wszechstronnej, encyklopedycznej wiedzy

polykarbonat [~en el. ~et; pl. ~er] substantiv

poliwęglan(chemia, chemiczny) rodzaj poliestrów, estry kwasu węglowego;
noun

polymer

polimer(chemia, chemiczny) substancja chemiczna o bardzo dużej masie cząsteczkowej, składająca się z merów;

polymorfism

polimorfizm(biologia, biologiczny) zjawisko szczególnego zróżnicowania budowy osobników i przystosowania do pełnienia określonych ról w społeczeństwie;

polimorfizm(chemia, chemiczny) zjawisko występowania różnych odmian krystalograficznych tej samej substancji chemicznej. Występuje ono wtedy, gdy ta sama substancja może występować w dwóch lub nawet kilku formach krystalicznych;

polimorfizm(informatyka, informatyczny) mechanizmy pozwalające programiście używać wartości, zmiennych i podprogramów na kilka różnych sposobów;

Polynesien substantiv

Polinezja(geografia, geograficzny) część Oceanii;
noun

polynesier [~n; pl. ~] substantiv

Polinezyjczyknoun
mieszkaniec Polinezji

polynesisk [~t ~a] adjektiv

polinezyjski(geografia, geograficzny) dotyczący Polinezji
adjective

polynom [~et; pl. ~] substantiv

wielomian(matematyka, matematyczny) wyrażenie algebraiczne złożone ze zmiennych i stałych połączonych działaniami dodawania, odejmowania, mnożenia i podnoszenia do potęgi o stałym wykładniku naturalnym;
noun

polynomiell

wielomianowy

polyp [~en ~er] substantiv

polip(medycyna, medyczny) patologiczny, łagodny rozrost błony śluzowej, np. esicy, nosa lub macicy;
noun

polip(zoologia, zoologiczny) osiadła forma morfologiczna parzydełkowców;
noun

polypeptid

polipeptyd

polypropylen

polipropylen(chemia, chemiczny) termoplastyczny polimer syntetyczny;

polyptyk

poliptyk(sztuka) praca artystyczna składająca się z wielu części tworzących jedno dzieło, w szczególności typ wieloczęściowej nastawy ołtarzowej charakterystyczny dla późnego gotyku;

polysackarid [~en ~er] substantiv

polisacharyd(biochemia, biochemiczny) sacharyd będący polimerem zbudowanym z więcej niż 10 częsteczek monosacharydów;
noun

polysemi [~n] substantiv

wieloznacznośćnoun
cecha tego, co ma wiele znaczeń;

polystyren [~et el. ~en] substantiv

polistyren(chemia, chemiczny) polimer z grupy poliolefin otrzymywany w procesie polimeryzacji styrenu;
noun

polysyndes [~en ~er] substantiv

polisyndeton(językoznawstwo, językoznawczy) figura retoryczna polegająca na łączeniu wielu części wypowiedzi tym samym spójnikiem;
noun

polyteism [~en] substantiv

politeizm(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wielobóstwo, kult wielu bogów;
noun

polyteist [~en ~er] substantiv

politeista(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) człowiek wyznający politeizm, wierzący w wielu bogów
noun

politeistka(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) kobieta wyznająca politeizm, wierząca w wielu bogów
noun

polyteistisk [~t ~a] adjektiv

politeistycznyadjective
związany z politeizmem, właściwy politeizmowi i/lub politeistom

Akropolis

Akropol(geografia, geograficzny) wzgórze w Atenach;

akropol(historia, historyczny, historycznie) w starożytnej Grecji: osiedle, część miasta znajdująca się na wzgórzu, górne miasto

antipolsk

antypolskiwymierzony przeciwko Polakom, dyskryminujący Polaków

antropolog [~en ~er] substantiv

antropolog(antropologia, antropologiczny) (biologia, biologiczny) badacz rozwoju i zróżnicowania jednostek ludzkich, gatunku ludzkiego oraz ludzkich społeczności;
noun

antropologi [~n] substantiv

antropologia(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) nauka o człowieku;
noun

antropologisk [~t ~a] adjektiv

antropologicznyadjective
związany z antropologią, dotyczący antropologii

apolipoprotein

apolipoproteina(biochemia, biochemiczny) białko wchodzące w skład lipoprotein;

apollinisk [~t ~a] adjektiv

apollińskiadjective
związany z Apollem, dotyczący Apolla

apologet [~en ~er] substantiv

apologetanoun
osoba broniąca określonej idei, postawy

apologi [~n ~er] substantiv

apologianoun
obrona rzeczy, sprawy lub osoby zawierająca ich usprawiedliwienie, a często także jawną lub ukrytą pochwałę; także utwór literacki mający formę mowy obrończej;

avpollettera [~de ~t] verb

odesłaćverb

odpuścićverb
aspekt dokonany od: odpuszczać

1234