Swedish-Polish dictionary »

ljud meaning in Polish

SwedishPolish
ljud [~et; pl. ~] substantiv

brzmienienoun
zespół cech dźwiękowych danego instrumentu, sprzętu lub głosu

dźwięknoun
fala akustyczna odbierana przez słuch człowieka;

fonia(akustyka, akustyczny) reprodukowany dźwięk docierający do ucha słuchającego przy odtwarzaniu nagrania, projekcji filmu itp. w postaci fali akustycznej
noun

fonia(radiofonia, radiokomunikacja, radiotechnika, radiofoniczny, radiokomunikacyjny, radiotechniczny, radiowy) (telewizja, telewizyjny) sygnał dźwiękowy przesyłany z nadajnika do odbiornika radiowego, telewizyjnego itp., za pomocą fali elektromagnetycznej
noun

ljuda

dźwięczećwydawać dźwięk

ljudbok [~en -böcker] substantiv

audiobooknoun
książka mówiona; nagranie dźwiękowe zawierające tekst publikacji książkowej odczytany przez lektora;

ljuddämpare [~n; pl. ~, best. pl. -dämparna] substantiv

tłumik(motoryzacja) podzespół motoryzacyjny służące do tłumienia hałasu wydobywania się spalin z rury wydechowej
noun

tłumik(technologia, technika, techniczny) (wojskowość, wojskowy) urządzenie zakładane na lufę broni palnej tłumiące odgłos wystrzału;
noun

ljudelig

dźwiękowydotyczący dźwięku

ljudhärmande adjektiv

dźwiękonaśladowczy(językoznawstwo, językoznawczy) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) naśladujący dźwięki lub odgłosy natury
adjective

ljudkort [~et; pl. ~] substantiv

karta dźwiękowa(informatyka, informatyczny) karta rozszerzeniowa umożliwiająca generowanie dźwięku przez komputer i głośniki do niej podłączone;
noun

ljudlös [~t ~a] adjektiv

bezdźwięcznyadjective
nie dający się usłyszeć

bezszelestnyadjective
nie powodujący szeleszczenia, szelestów

ljudmåleri

dźwiękonaśladownictwo(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (zobacz) onomatopeja

ljudning

fonetyczna metoda

avljud [~et; pl. ~] substantiv

przegłosnoun

bli annat ljud i skällan

śpiewać na inną nutę

genljud [~et] substantiv

echo(akustyka, akustyczny) powtórzenie dźwięku słyszalne wskutek odbicia się go od oddalonej powierzchni;
noun

högljudd [-ljutt ~a] adjektiv

głośnyadjective
taki, który jest dobrze słyszalny

infraljud [~et; pl. ~] substantiv

infradźwięk(fizyka, fizyczny) fala dźwiękowa o częstotliwości zbyt niskiej by być słyszalną dla człowieka (zależnie od definicji poniżej 16 albo 20 Hz);
noun

inljud [~et; pl. ~] substantiv

śródgłos(językoznawstwo, językoznawczy) środkowa pozycja wyrazu lub sylaby
noun

missljud [~et; pl. ~] substantiv

dysonans(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dźwięki zagrane razem lub po sobie, lecz nie dające wrażenia harmonijnego współbrzmienia
noun

oljud [~et; pl. ~] substantiv

hałasnoun
głośne, uciążliwe dźwięki;

szumnoun
przeciągły, jednostajny szmer; hałas, zakłócający odbiór;

omljud [~et; pl. ~] substantiv

przegłos(językoznawstwo, językoznawczy) zmiana barwy samogłoski pod wpływem otoczenia fonetycznego zachodząca w językach indoeuropejskich;
noun

umlaut(językoznawstwo, językoznawczy) przegłos
noun

umlautnoun
znak przegłosu – dwie kropki nad literą

självljud [~et; pl. ~] substantiv

samogłoska(językoznawstwo, językoznawczy) głoska otwarta, której obecność konieczna jest do utworzenia sylaby;
noun

slutljud [~et; pl. ~] substantiv

wygłos(językoznawstwo, językoznawczy) pozycja końcowa wyrazu lub sylaby
noun

uddljud [~et; pl. ~] substantiv

nagłos(językoznawstwo, językoznawczy) początek wyrazu wypowiedzianego (fonem lub sylaba)
noun

ultraljud [~et; pl. ~] substantiv

ultradźwięk(fizyka, fizyczny) fala dźwiękowa o częstotliwości zbyt wysokiej by być słyszalna dla człowieka (umownie 20 kHz - 1 GHz);
noun