Polish | Swedish |
---|---|
dźwięk fala akustyczna odbierana przez słuch człowieka; | |
dźwięk noun fala akustyczna odbierana przez słuch człowieka; | ljud [~et; pl. ~]substantiv |
dźwiękonaśladowczy (językoznawstwo, językoznawczy) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) naśladujący dźwięki lub odgłosy natury adjective | ljudhärmandeadjektiv |
dźwiękonaśladownictwo (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (zobacz) onomatopeja | |
dźwiękowy dotyczący dźwięku | |
infradźwięk (fizyka, fizyczny) fala dźwiękowa o częstotliwości zbyt niskiej by być słyszalną dla człowieka (zależnie od definicji poniżej 16 albo 20 Hz); noun | infraljud [~et; pl. ~]substantiv |
karta dźwiękowa (informatyka, informatyczny) karta rozszerzeniowa umożliwiająca generowanie dźwięku przez komputer i głośniki do niej podłączone; noun | ljudkort [~et; pl. ~]substantiv |
naddźwiękowy adjective poruszający się szybciej niż dźwięk (w powietrzu) | supersonisk [~t ~a]adjektiv |
poddźwiękowy adjective mający prędkość mniejszą od prędkości dźwięku w powietrzu | subsonisk [~t ~a]adjektiv |
trójdźwięk (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) akord złożony z trzech dźwięków, które mogą zostać uporządkowane w układ dwóch nałożonych tercji; noun | treklang [~en ~er]substantiv |
ultradźwięk (fizyka, fizyczny) fala dźwiękowa o częstotliwości zbyt wysokiej by być słyszalna dla człowieka (umownie 20 kHz - 1 GHz); noun | ultraljud [~et; pl. ~]substantiv |