Polish | Swedish |
---|---|
dysonans (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dźwięki zagrane razem lub po sobie, lecz nie dające wrażenia harmonijnego współbrzmienia noun | dissonans [~en ~er]substantiv missljud [~et; pl. ~]substantiv |
dysonans (przenośnie, przenośnia) brak zgodności, rozbieżność noun | missämja [~n]substantiv oenighet [~en ~er]substantiv |