Svéd | Magyar |
---|---|
kvacka [~de, ~t] verb | hápog◼◼◼igeA tehén bőg, a kakas kukorékol, a malac röfög, a kacsa hápog és a macska nyávog. = Kossan muar, tuppen gal, grisen grymtar, ankan kvackar och katten jamar. háp◼◼◻ige |
kvackare [~n; pl., ~, best. pl. kvackarna] substantiv | kuruzsló◼◼◼főnév sarlatán◼◼◼főnév |