vik lengyelül
| Svéd | Lengyel |
|---|---|
| vik [~en ~ar] substantiv | zatoka(geografia, geograficzny) część zbiornika wodnego (oceanu, morza, jeziora) wcinająca się w ląd; |
| vika ihop | składaćzginać, załamywać coś, robiąc to mniejszym |
| vika samman | składaćzginać, załamywać coś, robiąc to mniejszym |
| vika undan | |
| vikare [~n; pl. ~, best. pl. vikarna] substantiv | nerpa(zoologia, zoologiczny) Pusa hispida, mała foka o ciemnym futrze z jasnymi kolistymi plamami, żyje w głównie morzach arktycznych; |
| vikariera [~de ~t] verb | zastępowaćverb |
| Viken Viborgska | Zatoka Wyborska(geografia, geograficzny) zatoka w północno-wschodniej części Morza Bałtyckiego, w pobliżu wschodniego krańca Zatoki Fińskiej, u wybrzeży Rosji; |
| viking [~en ~ar] substantiv | wiking(historia, historyczny, historycznie) skandynawski wojownik biorący udział w wyprawach o charakterze handlowym, rabunkowym lub osadniczym w VIII-XI w.; wikińskinoun |
| vikskärm [~en ~ar] substantiv | parawannoun |
| vikt [~en ~er] substantiv | zgiętynoun znaczenienoun złożonynoun |
| viktig [~t ~a] adjektiv | istotnyadjective ważnyadjective wielkiadjective |
| viktigpetter [~n -pettrar] substantiv | bufonnoun |
| Viktor | Wiktorimię męskie; |
| viktoria [~n viktorior] substantiv | zwycięstwonoun |
| Viktoria [~n viktorior] substantiv | Wiktorianoun |
| viktoriansk [~t ~a] adjektiv | wiktoriańskiadjective |
| Adenviken | Zatoka Adeńska(geografia, geograficzny) obszar wodny na Oceanie Indyjskim między Jemenem na południowym brzegu Półwyspu Arabskiego, a Somalią; |
| antibolsjevikisk | antybolszewicki(historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) nastawiony na walkę z bolszewikami, zwalczający bolszewików |
| avvika [-vek, -vikit, -viken -viket -vikna, pres. -viker] verb | odbiegaćverb |
| avvikande adjektiv | odśrodkowyadjective oryginalnyadjective perwersyjnyadjective różnyadjective |
| avvikelse [~n ~r] substantiv | deklinacyjny(gramatyka) związany z deklinacją, odmianą przez przypadki i liczby, przypadkowaniem derogacja(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) pozbawienie normy prawnej jej mocy, z zastąpieniem lub bez zastąpienia jej nową; odchylenie(matematyka, matematyczny) (statystyka, statystyczny) termin statystyczny, określający np. rozmiar błędu; odstępstwonoun odwrótnoun podkładaćnoun wsuwaćnoun wsuwaćnoun wyjąteknoun zboczenie(psychologia, psychologiczny) (seksuologia, seksuologiczny) zaspokajanie popędu płciowego w sposób odbiegający od normy zboczenie(rzeczownik odczasownikowy) od zboczyć |
