ven lengyelül
| Svéd | Lengyel |
|---|---|
| ven [~en ~er] substantiv | żyła(anatomia, anatomiczny) naczynie krwionośne, w którym krew płynie do serca; |
| vendetta [~n vendettor] substantiv | wendetanoun |
| vendémiaire | vendémiairenazwa pierwszego miesiąca we francuskim kalendarzu rewolucyjnym; |
| Venedig substantiv | Wenecja(geografia, geograficzny) miasto we Włoszech, wcześniej również państwo; |
| Venedigbukten | Zatoka Wenecka(geografia, geograficzny) zatoka w północnej części Morza Adriatyckiego, u wybrzeży Włoch, Słowenii i Chorwacji; |
| venereologi [~n] substantiv | wenerologianoun |
| venetian [~en ~er] substantiv | Wenecjanin(geografia, geograficzny) mieszkaniec Wenecji Euganejskiej Wenecjanin(historia, historyczny, historycznie) obywatel Rzeczpospolitej / Republiki Weneckiej wenecjaninnoun |
| venetianare [~n; pl. ~, best. pl. venetianarna] substantiv | wenecjaninnoun |
| venetiansk [~t ~a] adjektiv | weneckiadjective |
| venetianska [~n venetianskor] substantiv | wenecjankanoun |
| Veneto | Wenecja Euganejska(geografia, geograficzny) region we Włoszech; |
| Venezuela substantiv | Wenezuela(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Ameryce Południowej ze stolicą w Caracas; |
| venezuelan [~en ~er] substantiv | Wenezuelczyknoun |
| venezuelansk [~t ~a] adjektiv | wenezuelskiadjective |
| venezuelanska | Wenezuelkaobywatelka Wenezueli |
| venlafaxin | wenlafaksyna(farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) lek przeciwdepresyjny i przeciwlękowy z grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny, wzór sumaryczny: C17H27NO2 |
| ventil [~en ~er] substantiv | wentylnoun zawór(technologia, technika, techniczny) urządzenie do zamykania otworów; |
| ventilera [~de ~t] verb | wentylowaćverb |
| ventrikelflimmer | migotanie komór(medycyna, medyczny) potencjalnie śmiertelna arytmia serca polegająca na braku koordynacji pracy komór serca, mogąca prowadzić do zatrzymania krążenia; |
| ventrilokvist | brzuchomówca(książkowy) osoba potrafiąca mówić bez poruszania ustami, przez co wydaje się, że głos pochodzi od innej osoby lub przedmiotu |
| ventôse | ventôsenazwa szóstego miesiąca we francuskim kalendarzu rewolucyjnym; |
| Venus substantiv | Wenus(astronomia, astronomiczny) druga według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego, znana w starożytności, widzialna gołym okiem; jedna z planet ziemiopodobnych, planet dolnych i planet wewnętrznych; trzeci (po Słońcu i Księżycu) najjaśniejszy obiekt na niebie; Wenus(mitologia rzymska) bogini piękna i miłości, utożsamiana z grecką Afrodytą; |
| Venus flugfälla | muchołówka(botanika, botaniczny) Dionaea, rodzaj roślin z rodziny rosiczkowatych; |
| venusian | Wenusjanin(fantastyka naukowa, ang. „science fiction”) hipotetyczny mieszkaniec Wenus |
| venusiansk | wenusjański(astronomia, astronomiczny) związany z planetą Wenus |
| venös [~t ~a] adjektiv | żylny(anatomia, anatomiczny) związany z żyłą, dotyczący żyły |
| ablativ [~en ~er] substantiv | ablatiwusnoun ablatyw(gramatyka) przypadek gramatyczny wyrażający odchodzenie i oddzielanie się od czegoś, a w łacinie spełniający także inne role, m.in. narzędnika i miejscownika; ablatywny(gramatyka) związany z przypadekiem gramatycznym ablatywem |
| ackusativ [~en ~er] substantiv | biernik(gramatyka) czwarty przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: kogo? co?; biernikowy(gramatyka) dotyczący biernika |
| advent [~et] substantiv | adwent(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w kalendarzu chrześcijańskim okres około czterech tygodni (dawniej czterdziestu dni) przed Bożym Narodzeniem, przygotowujący do uroczystości Narodzenia Pańskiego, symbolizujący oczekiwanie na przyjście Mesjasza; ; (zobacz) też adwent w Encyklopedii staropolskiej adwentowy(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany z adwentem, dotyczący adwentu, odbywający się w adwencie |
| adventist [~en ~er] substantiv | adwentysta(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członek protestanckiego Kościoła chrześcijańskiego, głoszącego bliskie ponowne przyjście Chrystusa, chrzest tylko dorosłych, sobotę jako dzień święty |
| adventistisk | adwentystyczny(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany z adwentystami, dotyczący adwentystów |
| adventskalender [~n -kalendrar] substantiv | kalendarz adwentowy(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wywodzący się z tradycji niemieckiej, specjalny dziecięcy kalendarz służący do odliczania dni od pierwszego dnia grudnia do wigilii Bożego Narodzenia; |
