tvivel lengyelül

Svéd	Lengyel
tvivel [tvivlet; pl. ~, best. pl. tvivlen] substantiv	wypytywaćnoun pytając, zbierać informacje od kogo wątpliwośćnoun brak pewności co do prawdziwości, słuszności czegoś
tvivelaktig [~t ~a] adjektiv	podejrzanyadjective budzący podejrzenia; niepewnego pochodzenia, o niepewnych intencjach itp. wątpliwyadjective taki, który wzbudza wątpliwość, nie daje pewności
tvivelsutan adverb	niewątpliwieadverb od: niewątpliwy; z pewnością, bez wątpienia
otvivelaktig [~t ~a] adjektiv	oczywistyadjective taki, który jest bezsporny, jasny, pewny, określony; taki, co do którego nie ma wątpliwości, którego nie trzeba objaśniać
otvivelaktigt	bez wątpienianie mając wątpliwości niewątpliwieod: niewątpliwy; z pewnością, bez wątpienia z pewnością(książkowy) na pewno, bez wątpienia, niewątpliwie, niechybnie
otvivelaktligen	zapewne(książkowy) partykuła sygnalizująca, że stwierdzenie jest domysłem mówiącego

Korábban kerestél rá