tung lengyelül
| Svéd | Lengyel |
|---|---|
| tung [~t ~a, tyngre tyngst] adjektiv | ciężkiadjective ważkiadjective |
| tunga | ozór(spożywczy) mięso z języka zwierzęcia |
| tunga [~n, tungor] | język(anatomia, anatomiczny) mięsień znajdujący się w jamie ustnej lub gębowej, pełniący funkcję narządu smaku, ułatwiający jedzenie, a u ludzi także mówienie; język(informatyka, informatyczny) zbiór rozkazów i reguł ich łączenia sterujących pracą komputera; język(językoznawstwo, językoznawczy) zbiór słów, reguł gramatycznych, zasad wymowy, idiomów, umożliwiający porozumiewanie się osób znających ten zbiór; językczęść buta osłaniająca stopę pod sznurówką sola(ichtiologia, ichtiologiczny) płaska ryba z oczami po prawej stronie; |
| tungkyss [~en ~ar] substantiv | francuski pocałuneknoun |
| tungmetall [~en ~er] substantiv | heavy metal(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) gatunek metalu (muzyki); |
| tungsinne [~t] substantiv | melancholia(psychologia, psychologiczny) depresja psychiczna objawiająca się apatią i niechęcią do życia |
| tungsinthet [~en] substantiv | melancholia(psychologia, psychologiczny) depresja psychiczna objawiająca się apatią i niechęcią do życia |
| tungsten substantiv | szelit(mineralogia, mineralogiczny) wolframian wapnia; biały, szary, bądź żółtawy minerał będący istotnym źródłem rudy wolframu; |
| tungt vatten | ciężka woda(chemia, chemiczny) woda zawierająca deuter zamiast zwykłego wodoru; |
| tungvikt [~en] substantiv | waga ciężka(sport, sportowy) najwyższa kategoria wagowa w sportach walki; |
| tungvrickare [~n; pl. ~, best. pl. -vrickarna] substantiv | łamaniec językowynoun |
| baktung [~t ~a] adjektiv | przeciążonyadjective |
| bergtunga [~n -tungor] substantiv | złocicanoun |
| bita sig i tungan | |
| hålla tand för tunga | trzymać język za zębami(przenośnie, przenośnia) dochowywać tajemnicy, być ostrożnym w wypowiedziach |
| kattunge [~n -ungar] substantiv | kitku(potocznie, potoczny) (pieszczotliwie, pieszczotliwy) kot kociaknoun kociątkonoun kocić się(zoologia, zoologiczny) o samicach, zwykle kotów wydawać potomstwo kocięnoun kotek(językoznawstwo, językoznawczy) (zdrobniale) od: kot |
| satunge [~n -ungar] substantiv | bachornoun gałgannoun nicpońnoun urwisnoun |
| sjötunga [~n -tungor] substantiv | sola(ichtiologia, ichtiologiczny) płaska ryba z oczami po prawej stronie; |
