Svéd-Lengyel szótár »

träff lengyelül

SvédLengyel
träff [~en ~ar] substantiv

randkanoun
umówione, najczęściej romantyczne spotkanie dwóch zainteresowanych sobą osób, w celu bliższego poznania się lub spędzenia razem czasu

träffa [~de ~t] verb

natykaćverb
spotykać niespodziewanie

spotykaćverb
chodzić na spotkania z kimś

spotykaćverb
napotykać kogoś, widywać

trafićverb
o człowieku: uderzyć czymś w jakiś cel

trafićverb
o pocisku, nożu, ręce, piłce, itp.: uderzyć w cel

träffa på

znajdowaćodkrywać coś wewnątrz czegoś lub na czymś

träffas [träffades träffats] verb

spotkać sięverb

träffande adjektiv

nośny(potocznie, potoczny) taki, który jest zrozumiały dla odbiorcy
adjective

träffsäker [~t -säkra] adjektiv

trafnyadjective
docierający do celu

anträffa [~de ~t] verb

napotykaćverb
zdarzać się komuś, czemuś; stawać się częścią doświadczenia życiowego

natykaćverb
spotykać niespodziewanie

znajdowaćverb
odkrywać coś wewnątrz czegoś lub na czymś

beträffa [~de ~t] verb

dotyczyćverb
mieć z czymś związek, odnosić się do czegoś

tyczyć sięverb

beträffande preposition

co się tyczypreposition

dochodzić do siebiepreposition
stawać się znowu zdrowym, sprawnym, wypoczętym

odnośniepreposition

à propos(książkowy) …wprowadzająca temat wypowiedzi
preposition

förträfflig [~t ~a] adjektiv

wyśmienityadjective

znakomityadjective
bardzo dobry, doskonały, świetny

förträfflighet [~en ~er] substantiv

transcendencja(filozofia, filozoficzny) istnienie poza czymś, w szczególności istnienie przedmiotu poznania poza umysłem poznającym
noun

transcendencja(teologia, teologiczny) istnienie Boga i świata duchowego poza światem uznanym za stworzony;
noun

förträffligt

fantastycznie(potocznie, potoczny) wspaniale, wyjątkowo, bardzo dobrze

googleträff

guglać(potocznie, potoczny) poszukiwać informacji przy pomocy wyszukiwarki internetowej Google

guglować(potocznie, potoczny) poszukiwać informacji przy pomocy wyszukiwarki internetowej Google

wyguglaćwyszukać za pomocą wyszukiwarki Google

inträffa [~de ~t] verb

przydarzać sięverb

stawaćverb
tylko w (aspekt dokonany): wydarzyć się, mieć miejsce, nastąpić

zachodzićverb
zdarzać się, odbywać się, mieć miejsce

zalegać(geologia, geologiczny) występować na danym terenie w formie złoża
verb

zdarzaćverb
wydarzać się, trafiać się

träffa [~de ~t] verb

natykaćverb
spotykać niespodziewanie

znajdowaćverb
odkrywać coś wewnątrz czegoś lub na czymś

råka inträffa

składać(potocznie, potoczny) w odniesieniu do jakichś okoliczności: mieć jakiś przebieg

sammanträffande [~t ~n] substantiv

koincydencja(książkowy) jednoczesne występowanie jakichś zdarzeń, zbieżność zjawisk
noun

zbieg okolicznościnoun
przypadkowe, równoczesne nastąpienie dwóch lub więcej wydarzeń pozostających w pewnej relacji do siebie

överträffa [~de ~t] verb

przekraczaćverb
przewyższać