syn lengyelül
| Svéd | Lengyel |
|---|---|
| syn [~en ~er] substantiv | pejzaż(książkowy) krajobraz przedstawiony w dziele sztuki wzroknoun |
| syna [~de ~t] verb | przeglądaćverb |
| synagoga [~n synagogor] substantiv | synagoga(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) żydowski dom modlitw; |
| synaps [~en ~er] substantiv | synapsa(biologia, biologiczny) połączenie między aksonem komórki nerwowej a inną komórką, gdzie następuje przekazanie pobudzenia z jednej komórki do drugiej; |
| synas [syntes, synts, pres. syns el. synes] verb | wydawaćverb zjawiaćverb |
| synd | grzech(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) celowe przekroczenie norm moralnych uznawanych w danej religii; żenadawstyd, skrępowanie, zawstydzenie, zażenowanie |
| synda [~de ~t] verb | grzeszyć(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) popełniać grzech, łamać zasadę (najczęściej moralną) narzuconą przez dany system religijny |
| syndabock [~en ~ar] substantiv | kozioł ofiarny(biblijny) (dosłownie) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) ofiara z kozła składana Bogu, wg Bibliii, za grzechy ludzi kozioł ofiarny(przenośnie, przenośnia) człowiek, na którego inni zrzucają całą odpowiedzialność za coś; |
| syndafloden | potop(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wielka powódź opisana w Starym Testamencie (Rdz 6-8), jako kara zesłana przez Boga |
| syndare [~n; pl. ~, best. pl. syndarna] substantiv | grzeszniknoun |
| synden straffar sig själv | kto mieczem wojuje, (ten) od miecza giniejeśli ktoś próbuje kogoś skrzywdzić, to najczęściej sam zostaje poszkodowany, pokonany takimi samymi metodami |
| synderska [~n synderskor] substantiv | grzesznica(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) grzeszna osoba płci żeńskiej |
| syndfri [~tt ~a] adjektiv | bezgrzeszny(poetycki, poetycko) bez grzechu, wolny od grzechu, niewinny |
| syndig [~t ~a] adjektiv | grzesznyadjective |
| syndikalism [~en] substantiv | syndykalizm(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) kierunek w ruchu robotniczym, zakładający prymat celów ekonomicznych nad politycznymi w walce o prawa proletariatu; |
| syndrom [~et; pl. ~] substantiv | syndromnoun zespół(medycyna, medyczny) występowanie wad wrodzonych, urazów lub objawów chorobowych w charakterystycznym zestawieniu; |
| synekdoke [~n] substantiv | synekdochanoun |
| synergi [~n ~er] substantiv | synergia(książkowy) współdziałanie różnych czynników w celu osiągnięcia większego efektu niż suma efektów spowodowanych przez każde z tych czynników działających osobno; także zestawienie tych czynników |
| synestesi [~n ~er] substantiv | synestezjanoun |
| synkretism [~en] substantiv | synkretyzmnoun |
| synkron [~t ~a] adjektiv | synchroniczny(książkowy) odbywający się w tym samym czasie |
| synkroniserad konståkning | łyżwiarstwo synchroniczne(sport, sportowy) odmiana łyżwiarstwa figurowego polegająca na jeździe na lodzie i wykonywaniu figur przez drużyny (tzw. formacje); |
| synkronklappa | klaps(filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) urządzenie wykorzystywane między ujęciami; |
| synlig [~t ~a] adjektiv | widocznyadjective widzialnyadjective |
| synnerligen adverb | niezwykleadverb szczególnieadverb |
| synnerv [~en ~er] substantiv | nerw wzrokowynoun |
| synod [~en ~er] substantiv | synod(administracja) (kościelny) w prawosławiu: stała rada biskupów synod(administracja) (kościelny) zebranie przedstawicieli duchowieństwa i świeckich w kościołach chrześcijańskich |
| synodal [~t ~a] adjektiv | synodalnyadjective |
| synonym | bliskoznaczny(gramatyka) o podobnym znaczeniu synonim(językoznawstwo, językoznawczy) wyraz lub dłuższe określenie równoważne znaczeniowo innemu lub o podobnym znaczeniu; bliskoznacznik synonimiczny(językoznawstwo, językoznawczy) od: synonim; bliskoznaczny |
| synonymi [~n] substantiv | synonimia(językoznawstwo, językoznawczy) bliskoznaczność wyrazów |
