Svéd | Lengyel |
---|---|
sväng | obrótruch zmieniający kierunek, w jakim zwrócony jest obiekt materialny |
sväng [~en, ~ar] | zakrętodcinek drogi, na którym zmienia ona kierunek, bieg |
svänga [svängde svängt] verb | oscylowaćverb rozmyślaćverb skręcaćverb wywijaćverb |
svängbar [~t ~a] adjektiv | obrotowy(fizyka, fizyczny) związany z ruchem dookoła osi, obracania obrotowy(technologia, technika, techniczny) taki, który może się obracać; obracający się |
svänghjul [~et; pl. ~] substantiv | koło zamachowenoun |
svängning [~en ~ar] substantiv | kołysanienoun oscylacjanoun wahanienoun wahnięcienoun |
brunnssvängel |